missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Madagaskar

BLIJF BIJ ONS, HEER,
WANT HET WORDT AL LAAT…

door pater Serge Desouter (W.P) in Band 3/4 - 2017
dinsdag 3 oktober 2017 door Webmaster

Hoe is Serge in Godsnaam in Madagaskar gesukkeld?

’t Ja, een goede vraag want veel bindingen met dit land hebben wij, Witte Paters, niet. Einde jaren tachtig vroeg FAO (VN) mij er een vijfjarig multidisciplinair en geïntegreerd streekproject op te starten en te leiden. Het zou een band met mij en dit land smeden die tot vandaag heeft stand gehouden. [bleu]Al bij mijn eerste aankomst in de luchthaven van Antananarivo kwam een charmante malagasy-dame op me af die me haar lippenstift links en rechts op mijn beide wangen uitsmeerde.[/bleu] Nadien kwamen er verontschuldigingen want ze had zich van persoon vergist. Kan gebeuren natuurlijk en het heeft mijn ijdelheid nog niet méér gestreken! Maar daarmee was de trend gezet en kreeg “la Grande Ile” een bijzondere plaats in mijn hart. Ook om nog andere redenen natuurlijk...

Ik woonde in Miarinarivo aan het Itasy-meer op een appartementje van het bisdom naast een zustercongregatie die er een noviciaat had: les Soeurs de N.D. de l’Immaculée Conception (de l’Immatriculation zeiden de mensen). Ik kon er zodoende gemakkelijk diensten en conferenties voor de zusters en novicen verzekeren maar er was ook nog wat anders: vlakbij bevond zich een gevangenis. De gedetineerden leefden er in erbarmelijke omstandigheden, onverzorgd, uitgehongerd want voedsel werd niet verschaft. [bleu]Meermalen per week reed een gevangene met een kruiwagen voorbij mijn venster waarin een uitgemergelde, meestal stervende man naar het hospitaal werd gereden.[/bleu] Beelden die zo konden genomen geweest zijn in Buchenwald! Zo kon men aan de familie zeggen dat hij medische zorgen had gekregen maar dat hij spijtig genoeg bezweken was. De meerderheid van de gevangenen werden trouwens nooit door een (door notoir corrupte) rechtsinstantie veroordeeld.

Het heeft me tot nu toe diep geschokt. Met de zusters staken we toen de koppen bijeen. [bleu]We zouden een aalmoezeniersdienst opzetten en de gedetineerden ondersteunen. Dat zijn we blijven doen tot op vandaag.[/bleu] We regelden rijstbedelingen met PAM (VN) waar ik geprivilegieerde contacten mee had. We organiseerden gebedsmomenten, pastorale zorg, medische en juridische hulp. Terug in België trommelde ik vrienden en kennissen op om hen te steunen. Nu kan ik er vele maanden per jaar verblijven en beter het contact, ook met de gevangenisdirectie onderhouden. Dat geeft ook meer armslag. Maar daarnaast mocht ik in die vijfentwintig jaar ook twee lagere scholen, een college, een kerk en een pastorij uit de grond stampen altijd onder het oog van een glunderende bisschop.

Dit jaar zijn we een watervoorziening (impluvium) in de gevangenis aan het uitwerken en hebben we een bibliotheek ingericht. Nu al kan deze water-supply 30.000 liter regenwater leveren, voldoende om de droge periode door te krijgen. We zouden dat voor het einde van dit jaar moeten afkrijgen. Maar… ondertussen kregen we in februari een vernietigende cycloon over ons heen – “Enawo is zijn naam…” – en ging onze zorg nu vooral naar de honderdduizenden slachtoffers die alles kwijt waren. Met vrienden, confraters en sympathisanten in België konden we enkele achthonderd families een hart onder de riem steken met voor hen een week rijst te voorzien.

[bleu]Wat me tijdens die catastrofe ergerde was de quasi totale ignorantie van onze Belgische media voor deze humane calamiteit.[/bleu] Als een autobus in China tegen een boom knalt met twee doden, staat het hier in de kranten. En als Trump een sch… jawel, laat dan krijgt het drie bladzijden in de krant. Maar voor een honderdtal doden, honderdduizend daklozen en de volledige vernietiging van de rijst- en vanilleoogst in een straatarme streek, kan er geen infootje of een TV-flits af. Dit even terzijde.

Hoe nu verder?

Wel de zustercongregatie heeft ondertussen van de gevangenis een topprioriteit gemaakt en de pastorale zorg wordt er nu verzekerd. Onze tegenwoordigheid heeft ook vele mistoestanden en corruptie kunnen verijdelen mede dank zij de goede contacten met de gevangenisadministratie en andere relaties. [bleu]We startten alfabetisatie onder de gedetineerden op, catechese, vieringen, voedselhulp, juridische en familiale hulp, medische zorgen, artisanaat met een winkeltje in de stad, een orkest, gezelschapspelen, een groentetuin, sportgelegenheid, nazorg bij het verlaten van de gevangenis, pastorale bijstand…[/bleu] Vooral dit laatste is voor die opgesloten mensen zeer belangrijk. Het geeft hen terug hoop, steun en perspectief. Maar het zal altijd een gevangenis blijven.

P.S. Giften voor het project kunnen gestort worden
op rekening van KONTINENTEN vzw

BE66 7380 3734 7143 bic KREDBEBB
met vermelding:
Gevangenis Madagaskar
(fiscaal attest vanaf 40€)

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 272 / 1152730

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Getuigenissen - Gebeurtenissen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License