missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Vaticaan

“De theologie na Veritatis Gaudium in de Middellandse Zeecontext"

Boodschap van patriarch Bartholomeus
zondag 7 juli 2019 door D.F. (Vertaling), Webmaster
De evangelische gastvrijheid en de wederkerigheid

Paus Franciscus ontvangt de patriarch Bartholomeus in de S. Nicolas basiliek, in Bari (Italië) 7/7/2018

De patriarch Bartolomeus beveelt de evangelische gastvrijheid aan, terwijl hij verlangt dat de ontvangst van de migrerende bevolkingen in de wereld gedaan wordt met het respect zowel voor hun lijden als voor hun waardigheid, en met het respect voor de bevolkingen die hen ontvangen. Hij wenst een uitwerking van een theologie van ontvangst.

De patriarch Bartholomeus heeft inderdaad een boodschap geadresseerd aan P. Pino Di Luci, onder-deken van de pontificale Faculteit van theologie van het zuiden van Italië (Sectie San Luigi), van Napels, ter gelegenheid van een congres over “De theologie na Veritatis Gaudium in de Middellandse Zeecontext” (20-21 juni 2019).

De oecumenische patriarch van Constantinopel, die niet kon komen om eraan deel te nemen, bedankt P. Di Luccio voor zijn uitnodiging en verheugt zich over de deelname van paus Franciscus en hij begroet “zijn diep engagement voor het vrijwaren van de menselijke persoon en van alles wat hem omringt, engagement gefundeerd op de “κοινωνία ” van de Drievuldigheidsrelatie”. Hij begroet paus Franciscus en de aartsbisschop van Napels, kardinaal Crescenzio Sepe, de organisatoren en de deelnemers.

[bleu marine]Ontvangst en integratie[/bleu marine]

De ontvangst moet vooral een integratie worden, maar nooit een syncretisme”, benadrukt de patriarch Bartholomeus die uitnodigt voor de wederkerigheid: “Als er een nood bestaat aan wereldwijde rechtvaardigheid voor de talrijke volken in beweging, is er ook de rechtvaardigheid van de volken die hun eigen grenzen openen. Er is de evangelische en menselijke plicht de personen in moeilijkheid te ontvangen, maar er is ook de plicht van degenen die ontvangen worden de tradities, de gewoonten en het geloof te respecteren van degenen die hen ontvangen.”

Hij doet opmerken dat “de Mare Nostrum, Μεσόγειος θάλασσα,(Onze Zee – de Zee tussen de landen) de wieg is van de geschiedenis, van de beschaving, van de talen, de culturen en de godsdiensten in staat voor inter-connecties en voor uitwisselingen, die de sociale processen van heel het gebied geleid hebben gedurende eeuwen, en zo bij te dragen tot de groei van de volken”.

Hij citeert de bijdrage van de godsdiensten aan deze culturen : “Als het christendom, zowel in zijn westerse als oosterse betekenis, een fundamentele rol gespeeld heeft na het edict van Milaan, dan hebben het judaïsme en later de islam bijgedragen, bij de wisseling van de geschiedkundige fasen, om middelen van verbondenheid en van co-existentie te vinden. De opeenvolging van het Romeinse Rijk, van de invasies van de barbaren, van het oosters Romeinse Rijk in Byzantium, van het Ottomaanse Rijk, hebben nooit de symfonie van de innige verbondenheid gebroken” van de volken van het gebied, “ondanks spanningen die nooit ingeslapen waren”.

[bleu marine]De oorzaken elimineren[/bleu marine]

Welnu, is deze zee onlangs, zo doet de patriarch opmerken “ eerder een grens geworden die niet overschreden mag worden tussen het noorden en het zuiden van de wereld, hierbij vragen stellend over het concept zelf van de ontvangst van de buitenlander, waarvan het christendom de maximale uitdrukking is, volgens de leer van onze Meester en Redder”.

Hij herinnert aan de positie van de orthodoxe Kerk uitgedrukt “tijdens de Heilige en Grote Raad van Kreta in 2016”: deze zegt haar gehechtheid “aan de dialoog, en in het bijzonder aan deze met de niet orthodoxe christenen”.

Hij roept de “nationalismen” en de “fundamentalismen” op van de XXste eeuw en “altijd aanwezig in al te vele landen van onze wereld”, de “strekkinge die vandaag opvlammen voor de ontvangst van de zwaksten, de personen blootgesteld aan de sociale, economische en klimatologische spanningen” “en nieuwe vragen stellen aan de Kerken”, evenals de kwesties van de “mondialisering” , “en de extreme verschijnselen van geweldpleging en van immigratie”. Maar hij voegt eraan toe dat in deze context, de christenen de “oorzaken” aangepakt hebben van de armoede om “de oorzaken te elimineren die sociale problemen veroorzaken”.

[bleu marine]Een wereldverschijnsel[/bleu marine]

Het gaat hier niet alleen om “bijstand”, benadrukt de patriarch, maar “om waarheid en rechtvaardigheid”, wat insluit “de oorzaken te begrijpen, zorg dragen voor de gevolgen ervan en met kracht te getuigen van het gevaar dat de oude en de nieuwe slavernijen vertegenwoordigen”.

Hij betreurt de verhuizende vloedgolven betreffende “hele volken of, slechter nog, complete generaties” en “een groeiende armoede veroorzaakt in het zuidelijk halfrond en verschijnselen van onverdraagzaamheid bij degeen die zouden moeten zorgen voor de ontvangst”.

Een verschijnsel dat niet enkel de bevolkingen raakt “van de landen van het Afrikaanse continent die in de richting trekken van de landen aan de boord van de Middellandse Zee”, maar ook “landen van Zuid Amerika die in de richting van het noorden trekken”, “Aziatische landen naar Oceanië” en zelfs “binnen Europa tussen het Oosten en het Westen”.

Het is in dat kader, benadrukt de patriarch, dat zo belangrijk wordt “de primordiale inzet van de Kerken ten gunste van de sociale rechtvaardigheid”.

Het is daar dat de belangrijkheid erin bestaat “theologische en antropologische vooronderstellingen te scheppen”, meer bepaald dankzij het werk van de universiteiten en van de studiecentra, om zo “een nieuwe bewustwording te scheppen in de wereld”.

Om de oorzaken van de crisis aan te pakken, beveelt hij aan een “eco-duurzame economie te bevorderen, die het milieu respecteert”, zich hierbij herinnerend aan “de plicht de planeet intact over te dragen aan de volgende generaties, ’t is te zeggen, “een economie die de waardigheid geeft aan het menselijk wezen” in een wereld “vrij van spanningen, vrij van oorlogshaarden”, verre van “het overdreven egoïsme en van het egocentrisme van een klein aantal.

Het betreft een “economie met respect voor de eigenheden van de volken en de gebieden” die kan toelaten “het bestaan te verbeteren van hele nieuwe generaties, een nieuwe uitwisseling te scheppen, gebaseerd op de dialoog en de rechtvaardigheid, maar ook op een niet gemanipuleerde waarheid die deze vloed van verhuizingen zou kunnen vermijden of begrenzen”.

[bleu marine]Een evangelische vereiste[/bleu marine]

Hij betreurt dat “het concept gastvrijheid” niet meer gezien wordt “door de christene volken als een evangelische vereiste of een voorbeeld van menselijke broederlijkheid”, maar als “een invasie van volken bij andere volken”, maar hij doet opmerken dat dit “begrip invasie” een constante is in de geschiedenis : “Wij spreken nog van de invasies van de Perzen, van de Romeinen, van barbaarse invasies, van Arabische, Mongoolse en Turkse, van de Blanken bij de Amerindianen, van de zwarte gemeenschap van Amerika ontworteld in het verleden, en zelfs van de nazi, de sovjet en nog andere invasies in onze tijden”.

Maar hij waarschuwt tegen een dergelijk”gevoelen” in de Kerken: de patriarch nodigt uit “met zorg de manier na te gaan waarop wij ontvangen, waarom we niet ontvangen, en vooral hoe ontvangen, in het respect voor de lokale bevolking”.

__5__

[bleu marine] Anita Bourdin [/bleu marine] : Journaliste geaccrediteerd bij het Vaticaan sinds 1995. Zij heeft Zenit in het Frans gelanceerd in januari 1999. Correspondente in Rome van ‘Radio Espérance’. Vorming: journalisme (IJRS, Brussel), Bijbelse theologie (PUG, Rome), klassieke letteren (Parijs).

Online bekijken :

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 451 / 1152725

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License