missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
OVERLIJDEN

Pater Jos Leys is overleden

maandag 4 november 2019 door Webmaster2

[bleu marine]Op 15 oktober is in Zelzate onze confrater Jos Leys zachtjes overleden.[/bleu marine]

Jos Leys – officieel ingeschreven als Joseph – werd geboren te Gent in Oost-Vlaanderen op 11 juli 1934. Hij was de oudste van zes kinderen. Na de lagere school te Gent en te Ukkel, volgde hij de klassieke humaniora in het Sint-Jan Berchmans-college te Brussel. In september 1952 trad hij in bij de Witte Paters te Boechout. Zijn broer Ward (+) zou hem later volgen. Jos deed zijn noviciaat te Varsenare en theologie te Heverlee, waar hij op 5 juli 1958 zijn missionariseed aflegde en op 2 februari 1959 priester werd gewijd.
Zijn ouders waren ondertussen naar Montmorency in Frankrijk verhuisd. Zijn begeleiders appreciëren zijn open en hartelijk karakter. Jos is een man met gezond verstand, evenwichtig, dienstvaardig en toegewijd, maar eerder kalm. Hij zal niet vlug een initiatief nemen, maar eens bezig houdt hij vol. Veel studeren is niet bepaald zijn ding. Hij drukt zich niet gemakkelijk uit, is eerder timide, maar wel op zijn gemak in gemeenschap.

Hij vroeg en kreeg zijn benoeming voor het toenmalige Boudewijnstad.
Op 12 oktober 1959 vertrekt hij naar Baudouinville en wordt als professor naar het kleinseminarie van Lusaka gestuurd, waar hij ook de taal moet leren. Een klein jaar later is hij onderpastoor te Mukatano. Begin 1962 werkt hij enkele maanden te Lumono, daarna als econoom te Lyapenda om dan in december 1962 professor te worden in het kleinseminarie dat ondertussen naar Boudewijnstad (Kapulo) was overgebracht. In september 1963 stuurt men hem als onderpastoor en econoom naar Mateo (Albertville) tot aan zijn eerste verlof in september 1964. In maart 1965 wordt hij econoom te Lusaka en directeur van het internaat. Daar verneemt hij dat zijn broer Ward uitgetreden is. In juli 1968 keert hij terug naar het regionaal kleinseminarie te Boudewijnstad. Het schooljaar eindigt met een opstand van de kleinseminaristen, waar de bisschop, Mgr. Mulolwa, een einde aan maakt door de hogere klassen naar huis te sturen.
Na zijn verlof in juli-augustus 1969 vindt Jos bij zijn terugkomst een tot “college Kaoze” omgevormde instelling terug, heropgestart met enkel de lagere humanioraklassen. De volgende schooljaren worden geleidelijk jaar na jaar toegevoegd aan Collège Kaoze. Hij wordt er professor en boekhouder. Hij is er samen met Jan(neke) Peeters (+), Jean Boulanger (+), Henri Derue en André Thijs en enkele lekenleraars van België en één Congolees. Pater Michielsen, regionaal, schrijft: “Donne l’impression d’être assez superficiel. Sans être brillant, est bon professeur”. Jos zal er blijven tot 1975. Tijdens zijn verlof volgt hij een recyclage te Thy-le-Château en de grote retraite te Rome.
Bij zijn terugkeer wordt Jos naar Lubumbashi gestuurd, naar de parochie Charles Lwanga. Niet voor lang want in november 1979 moet hij terug naar zijn vertrouwd bisdom en wordt onderpastoor te Kala benoemd. Freddy Heinz, regionaal, noemt hem een bovenste beste man, wat nonchalant weliswaar, maar “en-dessous d’une certaine rondeur un coeur magnifique et généreux”. In september 1982 wordt Jos pastoor benoemd te Lyapenda in Marungu. Hij is er met Albert Swaenepoel (+), Gaston Hensberghe (+) en de lekenhelper René Suys. De parochie telt schoolkapellen tot op 130 km, op de grens met Zambia. In november 1983 moet zijn linkernier te Herent worden weggenomen.
In mei 1991 wordt hij pastoor benoemd te Kala. Een jaar later, en na de sessie/retraite te Jeruzalem, wordt hij onderpastoor te Kirungu (het vroegere Boudewijnstad). Vader is gestorven in december 1991 en moeder een paar maanden later. In 1993 neemt hij het aalmoezenierschap van het Marialegioen op zich voor het dekenaat Zuid-Moba. Op nieuwjaarsdag 1994 sterft zijn zus Detty, bij wie Jos zo goed thuis was tijdens zijn verlof. Begin januari 1999 wordt hij pastoor van Kapulo. In september 2001 doet men beroep op Jos als provinciaal econoom van Sud-Est-Zaïre en hij wordt in die functie geapprecieerd. Hij profiteert van zijn verlof in 2002 om in Jeruzalem de sessie DMA (Disciples Missionnaires Aujourd’hui) te volgen. In juli 2003 krijgt hij zijn laatste benoeming in Congo: aalmoezenier bij Fomulac te Katana. De zusters Filles de Marie Reine des Apôtres stelden zijn aanwezigheid zeer op prijs. Jos had toen al ernstige ademhalingsproblemen, was te zwaar, vermeed fysieke inspanningen en voelde zich goed in een zetel voor de televisie.

Na zijn verlof in 2007 wordt hij in België weerhouden. Op 1 november 2008 vervoegt hij onze gemeenschap te Varsenare-Kasteel. In juli 2009 eist zijn toestand de overgang naar Avondrust. Geleidelijk echter kwamen psychologische problemen zijn normaal functioneren verstoren en werd een transfert naar een psychiatrische instelling onvermijdelijk. In mei 2012 werd hij opgevangen door de Broeders van Liefde in het Sint-Jan Rustoord te Zelzate, waar hij competent en liefdevol werd verzorgd. Op de avond van 15 oktober is hij daar zachtjes overleden.
De confraters hadden Jos graag. Men stuurde bij hem toekomstige kandidaten op stage. De oversten konden op hem rekenen voor allerlei benoemingen. “Ga!” en Jos ging. Zijn laatste jaren waren moeilijk, maar hij heeft ze over-leefd. Hij ruste nu in vrede.

[bleu marine]De verrijzenisliturgie vond plaats op zaterdag 19 oktober om 10u30 in de kapel van het Rustoord Sint-Jan, Broeder Leopoldstraat 1, 9060 Zelzate.[/bleu marine]

Jef Vleugels


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 724 / 1152730

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Wie zijn wij ?Congo en Zuid-Soedan: neen tegen (...)   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License