missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
VREDE langs DIALOOG

Eénzelfde God ? Jawel, MAAR…

ARCRE 188 (17.11.16)
vrijdag 18 november 2016 door F.L. (Vertaling-Traduction), Webmaster

[vert]Als Joden, kristenen, moslims (in de historische volgorde van die godsdiensten), HEBBEN WIJ EENZELFDE GOD ? Een vlot antwoord, om praten overbodig te maken, is : “Ja, het is dezelfde zaak”! Een tweede makkelijk antwoord om er niet over te praten : “Ik, voor mijn part, geloof niet in God. Dus laat ik gelovigen zich daarover beraden.” Bij nadenken, de spraak zelf maakt het wat moeilijk : “Wij hebben HETZELFDE hemd.” – “Wij hebben DEZELFDE arts”. Het gaat dus wel over één enkele arts, dan wanneer het evident om twee hemden gaat.[/vert]

[vert]Een andere moeilijkheid voor de christen is zijn gevoel te kunnen God bereiken, hem aan- spreken in volle vertrouwen zoals een kind zijn vader (abba). Dat hij hem de baas kan zoals men zijn vader de baas kan als men merkt dat hij ziek is geworden, bedlegerig, stervend ! Een zo nabijë God voor de enen en een onbereikbare God voor de anderen. Waarvan sommigen liever beweren : een GANS-ANDERE God.[/vert]

[vert]Voor hen die deze vraag willen uitdiepen , hierbij enkele uittreksels uit de bedenking van een kristelijke religieuze die de dialoog tussen gelovigen van alle godsdiensten beoefent en doceert, vooral met moslims en joden in Frankrijk, te Marseille, in milieu’s van recente migratie.
[…….][/vert]

God : Is de Ene ook dezelfde ? (Dit artikel is meegedeeld op 1 oktober).

  Pr Colette Hamza,
Religieuse Xavière te Marseille
revue EN DIALOGUE, Frankrijk.

Als men met kristenen over de Islam praat, komt steeds dezelfde vraag terug :

« Hebben wij dezelfde God ? ». Zou er dus een God van kristenen en een God van moslims zijn, zoals de titels van sommige boeken aanduiden ? Dat zou dus twee goden geven !

De bewering van de drie monotheïsmen is nochtans klaar.

  • “Luister, Israël, onze God is de Enige” herhaalt de Jood.
  • “Ik geloof in één God” belijdt de christen.
  • “Er is van God enkel God” getuigt de moslim.

Joden, kristenen en moslims belijden samen de Enige God.

Daaraan precies herinnert ons het Vatikaans Concilie II, Lumen Gentium, n° 1 : “Maar het verlossingsplan omvat eveneens hen die de Schepper erkennen, vooreerst de moslims die, bewerend dat zij het geloof van Abraham belijden, samen met ons de Enige barmhartige God aanbidden, de toekomstige rechter van de mensen op de laatste dag”. De tekst van het Concilie gebruikt de uitdrukking “aanbidden met ons”. Het gaat dus wel om gelovigen die samen gekeerd zijn naar de Schepper-God, naar de Enige.

Men kan het mooie woord herlezen van paus Johannes Paulus II toen hij zich in 1982 richtte tot de bevolking van Kaduna, in Nigeria : “Wij allen, christenen en moslims […..] geloven de enen en de anderen in één God, Schepper van de mens. Wij aanbidden God en betuigen Hem onze totale onderdanigheid. Wij mogen ons dus in de ware betekenis van het woord ons noemen : broeders en zusters gelovend in de enige God.” Joden, christenen en moslims, in feite dus “broeders en zusters in het geloven in de enige God.”

[bleu marine]MAAR IS DE ENIGE OOK DEZELFDE ?[/bleu marine]

De gemeenschappelijke bekoring is altijd dezelfde in de andere te zoeken dan wanneer in hem het onherleidbare aanwezig is. Wat valt er dan te zeggen over de Gans Andere die God is ? Is de Enige dezelfde ? Is de vraag juist gesteld ? Want het woord zelf is zo dubbelzinnig dat het soms één en soms twee beduidt. Als wij zeggen dat wij hetzelfde hemd hebben zijn er twee… Maar als het over dezelfde arts gaat, is er evident maar één ! Zoals toentertijd paus Gregorius VII zei :

“Wij geloven in en belijden een enkele God, ook als wij dat doen op verschillende manieren, elke dag, hem lovend en prijzend als Schepper van de eeuwen en Heerser over de wereld”. Als God, de Enige is beschouwen de gelovigen Hem niet op één enkele manier. Wat verrast, zei Mgr Jean-Marc Aveline, is niet dat er verscheidene wegen zijn vanuit de mensen naar God toe maar eerder de veelheid aan wegen die de Enige gaat naar iedereen.

God is de Enige et wij zijn verscheiden in onze manier om Hem te benoemen, te eren en te bidden.

Veelheid aan wegen die God gaat en tot Hem leiden. Die zeggen telkens weer dat God niet van uniformiteit houdt, maar genoegen vindt in de vrijheid van al zijn kinderen die Hem op de tast zoeken. Niemand bereikt de volheid van de Enige-waarheid. De beelden er van zijn soms onduidelijk, zelfs vervormd. Dezelfde zoeken behelst het risico zijn beeld, zijn gelaat te beperken en de hand op Hem te willen leggen. Wij moeten akkoord gaan met dat onherleidbare in God zelf en geloven dat de ontmoeting met de ander ons een gelaat open- baart, een naam, een manier van Gods doen die wij niet kenden.

Zeggen dat Joden, christenen en moslims een Ene en Enige God belijden doet niet af aan de verschillen. Maar we moeten samen zoeken, zoals Christian de Chergé (in Algerije vermoorde monnik die de interreligieuze ontmoeting beoefende) dat bestempelde, waarin die verschillen een “zin voor communie” behelzen. Verschillen die zin hebben, een betekenis, als evenvele te ontcijferen betekenissen die de Enige ons doorgeeft. Verschillen die zin hebben en richting, uitnodiging om op weg te gaan, om opsluiting te vermijden in ons verschil en om de ontmoeting te missen met de ander en de Gans ANDERE.

Die verschillen, laten we ze ontvangen als een barmhartigheid die verwijst naar het mysterie van de Enige.”


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 355 / 1152730

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License