Mededeling van de CERNA

op het einde van hun ad limina bezoek in Rome
1 tot 8 maart 2015

[marron]De bisschoppen en de vicarissen generaal van de CERNA hebben elkaar teruggevonden in Rome op zondag 1 maart, onder het voorzitterschap van Mgr. Vincent LANDEL, aartsbisschop van Rabat, in aanwezigheid van de apostolische nuntius van Algerije en Tunesië, Mgr. Thomas YEH SHENG NAN, ter gelegenheid van hun ad limina apostolorum bezoek, het voorgaande vond plaats in 2007[/marron].

[bleu] Zij zijn begonnen met uit te wisselen over de situatie van hun landen en van hun kerken :[/bleu]

 De Kerk van Marokko verheugt zich erover dat het land zich inzet om een statuut voor de migranten te vinden die residenten worden, en een goede aanloop heeft genomen door het oecumenisch instituut Al Mowafaqa.

 De Kerk van Algerije is dankbaar voor de vruchten van het Interdiocesaan Jaar van Algerije (AIDA), en de mooie samenwerking met de openbare machten voor het herstel van drie heiligdommen: Onze Lieve Vrouw van Afrika in Algiers, Sint Augustinus in Annaba, en weldra Santa-Cruz in Oran.

 De Kerk van Tunesië feliciteert zich met de het plaatsen van de instellingen en het verder zetten van het democratisch proces dat op gang gekomen is sinds de revolutie van 2011.

 De apostolische prefect van Laayoune-Sahara heeft ons herinnerd aan de pijnlijke situatie van de families die van elkaar gescheiden zijn sinds 40 jaar.

 Wat Libië betreft, heeft Mgr. Giovanni MARTINELLI, apostolisch vicaris van Tripoli, ons niet kunnen vervoegen om gezondheidsredenen, maar ook om aanwezig te blijven bij het Libische volk en bij de christelijke gemeenschap die in het land verblijft, dat doorheen zo’n tragische en pijnlijke momenten gaat ; broeder Marcello GHIRLANDO, zijn algemene vicaris, heeft voor de eerste maal deelgenomen aan de werken van de CERNA, die hem met ontroering ontvangen heeft, evenals Mgr. Sylvester MAFRO, die van Benghasi is kunnen komen, waar hij sinds vier maanden een onderkomen heeft gevonden in een beveiligde plaats, daar de residentie van de bisschop en de kathedraal tegenwoordig ontoegankelijk zijn. De meeste gemeenschappen van religieuzen hebben het land verlaten, 5 priesters en de twee bisschoppen doen hun best om de christelijke gemeenschap te steunen : vele honderden Filippijnse en Indische werklieden, en duizenden migranten of begeleide residenten van het Zuiden van de Sahara, meer bepaald in Sebha, door catechisten.

— [bleu] Een ad limina bezoek [/bleu] (op de drempel van de basilieken van de Apostelen), [bleu] dat is op de eerste plaats een pelgrimstocht naar het centrum van de katholieke Kerk [/bleu] om er het leven van onze landen te brengen, en dat van al de personen die ons ontvangen en midden dewelke wij geroepen zijn om te getuigen van de liefde van Christus. Wij hebben gevierd in elk van de 4 grootste basilieken : bij het graf van de heilige Petrus ; in Sint Jan van Lateranen, de kathedraal van de paus ; in Sint Paulus buiten de muren waar talrijke kleine zusters van Jezus met ons zijn komen bidden, en tenslotte in de Heilige Maria de Meerdere om dit bezoek af te sluiten.

— [bleu] Een ad limina bezoek, dat is een ontmoeting van de bisschoppen met de Heilige Vader [/bleu] : paus Franciscus heeft ons lange tijd ontvangen in een zeer broederlijke atmosfeer. Hij heeft zich luisterbereid getoond en was goed op de hoogte van de situatie in onze landen. De voorzitter van de conferentie heeft hem de nieuwe pastorale brief “Dienaars van de Hoop” van de bisschoppen van de Maghreb overhandigd : “de titel behaagt me wel” heeft hij gezegd… iets dat we dikwijls gehoord hebben vanwege de verantwoordelijken van de dicasteria aan wie deze brief overhandigd werd. De Heilige Vader, die de voorbereide toespraak opzij heeft geschoven, heeft vooral uitgewisseld met de bisschoppen in verband met de situatie in Libië en de zo talrijke migranten in onze landen. Deze uitwisseling heeft ons sterk aangegrepen, effectieve en affectieve innige verbondenheid met de bisschop van Rome. Na dit bezoek, hebben we met vreugde de boodschap gelezen die hij ons heeft aangeboden en die een waarlijk teken van aanmoediging is voor onze christelijke gemeenschappen.

— [bleu] Een ad limina bezoek, dat is ook nog de ontmoeting met de medewerkers van de Heilige Vader [/bleu] om hen toe te laten beter de menselijke en kerkelijke situaties van de Maghreb te begrijpen, en samen met hen de punten uit te diepen die ons belangrijker, meer problematisch of moeilijker lijken. Elke dag van de week was de gelegenheid voor talrijke afspraken. Bij het begin van deze, heeft een lid van de CERNA onze Kerken van de Maghreb voorgesteld en “Dienaars van de Hoop” doorgegeven, vooraleer enkele vragen te stellen over het werkvlak van dat dicasterium, om een diepere dialoog mogelijk te maken. Wij zijn getekend geweest door de broederlijke ontvangst die we overal mochten ondervinden, en door het verlangen van de Curieleden om in de diepte uit te wisselen.

[bleu]Ziehier enkele punten die aangeraakt werden tijdens deze uitwisselingen, in de chronologische volgorde.[/bleu]

• In de Congregatie van de Geloofsleer, heeft kardinaal MÜLLER onderstreept : “we begrijpen zeer goed de betekenis van uw aanwezigheid, die geen kwestie van statistieken is. Gij laat toe dat de liefde van Christus door allen gekend zou zijn.” Als weerklank op deze woorden, hebben we gewenst dat het nadenken zou verder gezet worden over de betekenis van een aanwezigheid van de Kerk in een moslim midden.

• In de pontificale Raad voor het gezin, hebben we vooral uitgewisseld in verband met de synode van het gezin. Mgr. PAGLIA heeft ons aangemoedigd om de roeping van de moslim-christelijke gezinnen te doen kennen en te overwegen, waarvoor “Dienaars van de Hoop” een belangrijke bijdrage levert. De voorzitter van de pontificale Raad heeft ons uitgenodigd de synode te helpen om de kwestie van de toegang tot de sacramenten uit te diepen, ten aanzien van al onze werkelijkheden (moslim-christelijke echtparen, koppels in feite, migranten, huwelijken volgens het gewoonterecht…). Mgr. VESCO heeft hem dan (zoals aan de Heilige Vader) zijn boek “Elke ware liefde is onverbrekelijk” overhandigd dat op 5 maart verschenen is.

• In de pontificale Raad voor de leken, is kardinaal RYLKO zeer gevoelig geweest voor de getuigenis van onze Kerken : “we hebben veel geleerd van uw Kerken, een weinig talrijke Kerk, die me doet denken aan de woorden van Vittorio MESSORI : voor ons christenen, is het feit een minderheid te zijn niet het belangrijkste probleem ; het probleem zou zijn onbeduidend te zijn, zout dat zijn smaak verloren heeft”. De kardinaal heeft ons aangemoedigd in het hart van de samenlevingen waar we verblijven creatieve minderheden te zijn.

• Bij Caritas internationalis, zijn we ontvangen geworden door Michel ROY, algemeen secretaris : “Caritas is het instrument van de Kerk in dienst van haar sociale pastoraal”. Samen met hem hebben we de perspectieven onderzocht van de ontwikkeling en van de coördinatie van onze diocesane Caritas instellingen.

• Bij de Congregatie voor de bisschoppen, heeft de CERNA met kardinaal OUELLET zijn verlangen besproken dat al onze diocesen eenzelfde curatele zouden hebben. We hebben nagedacht over de manieren om de communicatie te verbeteren tussen de diocesen en de dicasteria. In het vooruitzicht van de nabije vernieuwing van verschillende bisschoppen van de CERNA, hebben we de verbetering gevraagd van de procedures van diocesane consultatie.

• Bij de Congregatie van de clerus, met kardinaal STELLA en zijn medewerkers, hebben we nagedacht over de voorwaarden van het onderscheid en van de vorming van de priesters, religieuzen en kandidaten voor het priesterschap die de wens uitdrukken in de Maghreb van dienst te zijn of die de bisschoppen of religieuze oversten ons zenden. We hebben onze bezorgdheid uitgedrukt over de spirituele begeleiding van onze priesters.

• Bij de IIe sectie van het Staatssecretariaat, met Mgr. GALLAGHER, verantwoordelijke van de Relaties van de Heilige Zetel met de Staten, hebben we een uitgediept punt gemaakt over de juridische statuten van onze Kerken en de perspectieven van de bilaterale betrekkingen met de Staten.

• Bij de pontificale Raad voor de interreligieuze dialoog, hebben we gesproken met de medewerkers van kardinaal TAURAN (weerhouden bij de Heilige Vader) over de vernieuwing van de fysionomie van onze Kerken en over wat op spel staat bij de dialoog : “Wij zouden dragers willen zijn van een hoop die de gelovigen van de verschillende godsdiensten samen kunnen beleven” zo hebben wij onderstreept. Wij hebben vooral naar voor geschoven dat duizenden studenten van ten zuiden van de Sahara het gelaat van de Kerk zijn in de universiteiten van de Maghreb, en het gaat ons ter harte deze te vormen voor deze aanwezigheid en zo bij te dragen aan hun menselijke vorming.

• Bij de Congregatie voor de katholieke opvoeding, hebben we de tientallen duizenden moslim leerlingen opgeroepen van de katholieke scholen in Marokko en in Tunesië, en de nadruk gelegd op de talrijke opvoedingswerken in onze diocesen (bibliotheken, schoolsteun, vrouwenvorming, kinderopvangplaatsen, het aanleren van talen, centra voor gehandicapten, hulpbetoon bij het leven…) die ons toelaten jongeren van de Maghreb te ontmoeten en zo bij te dragen tot hun menselijke vorming.

• Bij de pontificale Raad Rechtvaardigheid en Vrede, met kardinaal TURKSON en zijn medewerkers, hebben wij ons eraan herinnerd dat “de strijd voor de rechtvaardigheid deel uitmaakt van de evangelisatie” (kardinaal DUVAL tijdens de Synode van 1976) door veel uit wisselen over de situatie van de migranten. Hoe de landen van oorsprong van de migranten beter sensibiliseren voor de noodtoestand van hun onderdanen ? Hoe onze pastoraal bij de migranten coördineren ? Ter gelegenheid van het volgende Sociaal Wereldforum in Tunis, hebben we de belangrijkheid onderstreept van de inclusieve economie geliefd door paus Franciscus.

• Bij de Congregatie voor de aangelegenheid van de heiligen, met kardinaal AMATO, hebben we de lopende aangelegenheden op punt gesteld : Pierre Claverie en zijn 18 gezellen, de gelukzalige Charles de Foucauld, Kleine Zuster Magdeleine, en Jean Le Vacher (lazarist in Algiers in de XVIIe eeuw). We hebben eveneens de 21 kopten opgeroepen die onlangs als martelaar in Libië stierven en die door de koptische orthodoxe Kerk meteen werden gecanoniseerd : “Wij bewonderen eveneens de getuigenissen van de heiligen van de Zusterkerken” heeft de kardinaal onderstreept.

• Bij de Congregatie voor de eenheid van de christenen, met haar secretaris, hebben wij de gastvrijheid opgeroepen tussen de Kerken waar de dorst naar bidden en gemeenschap vormen de voorrang heeft op het behoren tot die of die Kerk, en onze soms ingewikkelde relaties met sommige evangelische gemeenschappen. We hebben onze vreugde gedeeld te zien dat het oecumenisch instituut Al Mowafaqa groter wordt.

• Bij de Congregatie voor de instituten van het toegewijde leven, hebben de secretaris en de andere medewerkers ons aangemoedigd om het Jaar van het toegewijde leven te beleven. Wij hebben het belang onderstreept van de religieuze gemeenschappen in onze diocesen, die meer en meer internationaal worden, en wij hebben tot omwerking opgeroepen van “Mutuae relationes” (document dat de relaties beheert tussen de bisschoppen en de religieuze congregaties).

• Bij de Congregatie voor de Evangelisatie van de volkeren, zijn wij ontvangen geweest door kardinaal FILONI en zijn medewerkers. De kardinaal heeft ons aangemoedigd : “Gij zijt een Kerk in dienst, dienaars van het Woord van God, dienaars van het volk van God, maar ook dienaars van de menselijke gemeenschap waarvan de meesten moslims zijn”. Als weerklank, hebben wij onderstreept dat wat wij beleven niet op de eerste plaats gericht is op de aangroei van de Kerk, maar op het betonen van Gods liefde voor elke persoon, en op de groei van het Rijk.

• Bij de pontificale Raad voor de migranten en de rondtrekkenden, hebben de medewerkers van de kardinaal ons hun dicasterium voorgesteld en de verschillende zendingen ervan. Zij hebben de wens geuit dat wij hun altijd meer meedelen wat de migranten beleven, de internationale studenten, de zeelieden, de geëxpatrieerden, en wat de landen en de christelijke gemeenschappen doen voor hen en met hen.

• Bij de pontificale Raad van de cultuur, heeft kardinaal RAVASI onderstreept, samen met ons, dat de interreligieuze dialoog essentieel loopt door de interculturele dialoog. We hebben de initiatieven gedeeld die onze Kerken nemen om deel te nemen aan het tot waarde brengen van de rijkdom en van de culturele verscheidenheid van onze landen, waarbij zij zichzelf als deelnemend aanvoelen. We hebben onze inspanningen voor inculturatie opgeroepen, in onze multiculturele Kerken.

• Bij de Congregatie voor de goddelijke eredienst en de discipline van de sacramenten, hebben wij de secretaris en zijn medewerkers ontmoet. Nieuwe liturgische vertalingen, het op punt stellen van het nieuw Franstalig missaal, specifieke feesten van ons gebied, herziening van de martyrologia, band tussen doopsel en vormsel, gemengde huwelijken, huwelijk volgens gewoonterecht en christelijk huwelijk… het ontbrak niet aan onderwerpen. Wij hebben graag gehoord : “de pastoor is in laatste instantie meer verantwoordelijk voor de zielen dan voor de structuren”.

• Bij het Secretariaat van de Synode, heeft kardinaal BALDISSERI ons onderhouden over de inzet van deze inter-synodale periode over het gezin. Wij hebben de nadruk gelegd op de gelegenheid om als toehoorders echtparen uit te nodigen die vertegenwoordigers zijn van de verscheidenheid van manieren om het gezin te beleven vandaag, en hij heeft ons aangemoedigd om hem voorstellen te doen, meer in het bijzonder in de context van de religieuze vermenging.

• Met Mgr. BECCIU, Substituut, verantwoordelijke van de I° sectie van het Staatssecretariaat, hebben wij opnieuw de juridische situaties van onze Kerken opgeroepen, in een zeer bijzondere bisschoppenconferentie (4 landen, 3 nuntiussen, verscheidene gebruikte talen, 2 dicasteria van curatele… en essentieel niet-nationale christenen), en van de respectievelijke verantwoordelijkheid van de lokale Kerken en van de Heilige Stoel in de vooruitgang van deze dossiers.

Al deze talrijke ontmoetingen hebben we op een serene manier kunnen beleven dankzij de merkwaardige dienst die de priesters van “la Obra de la Iglesia” ons hebben bewezen om ons te leiden naar elk van deze afspraken, en ook dankzij de broederlijke ontvangst van de gemeenschap van het Franse pontificaal seminarie.

[bleu]De CERNA heeft zijn bureel voor 3 jaren vernieuwd :[/bleu]

• Mgr. Paul DESFARGES, bisschop van Constantine – Hippo, is de nieuwe voorzitter ;
• Mgr. Ilario ANTONIAZZI, aartsbisschop van Tunis, de vice-voorzitter ;
• Mgr. Santiago AGRELO MARTINEZ, aartsbisschop van Tanger, lid van het bureel.

Zij heeft P. Michel GUILLAUD aangeduid als nieuwe algemene secretaris. Zij bedankt de uittredenden, in het bijzonder Mgr. Michel LANDEL en de algemene secretaris Daniël NOURISSAT.

[bleu]De volgende CERNA zal in Tanger gehouden worden, op uitnodiging van de aartsbisschop, op 2 april 2016 ’s avonds tot 7 april ’s morgens.[/bleu]

[mauve fonce]Ge zult vinden :[/mauve fonce]

 de toespraak van de Heilige Vader tot de Bisschoppen van de CERNA (Engels, Spaans, Frans, Italiaans en Portugees)) op het adres : http://w2.vatican.va/content/francesco/fr/speeches/2015/march/documents/papa-francesco_20150302_ad-limina-cerna.html
 de site van het diocees van Rabat : www.dioceserabat.org
 de site van het diocees van Tanger : www.diocesistanger.org
 de site van het diocees van Tunis : www.diocesetunisie.org
 de site van de katholieke Kerk in Algerije : www.eglise-catholique-algerie.org wat toegang verleent voor de 4 diocesen van Algerije
 de site van de katholieke Kerk in Libië : http://ofm.org.mt/churchinlibya/
 de pastorale Brief van de CERNA « Serviteurs de l’Espérance » (“Dienaars van de Hoop”) op het adres :
http://eglise-catholique-algerie.org/articles.php?Ing=fr&pg=185