missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Nabije Oosten

“Proche Orient Chrétien” verlaat Jeruzalem voor Beiroet

Frans Bouwen, M.Afr.
vrijdag 9 oktober 2015 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]De Missionarissen van Afrika zijn met het tijdschrift “Proche Orient Chrétien” (POC) gestart in 1951 in Jeruzalem, en hebben het sindsdien met enthousiasme uitgegeven. Sinds 1 januari 2015, wordt deze uitgave verzekerd in Beiroet door de Faculteit van Godsdienstwetenschappen van de “Sint Jozef Universiteit”, beheerd door de Paters Jezuïeten. Het is niet het eerste project gelanceerd door de Witte Paters dat zo overgedragen wordt aan de lokale Kerk. Maar hoe is het ontstaan ?[/marron]

Kardinaal Lavigerie zond zijn eerste missionarissen naar Jeruzalem in 1878, 10 jaar na de stichting van de Sociëteit, om de zorg te verzekeren van het Sint Anna Sanctuarium. Lavigerie wou eveneens dat zij zouden werken aan de eenheid tussen de kerken van het Oosten en die van het Westen. Toen de Witte Paters gestart zijn met het [bleu] uitgeven van het tijdschrift “Proche Orient Chrétien” in 1951 [/bleu], werden zij geleid door de inspiratie van onze Stichter die, in zijn tijd, een pionier was van het oecumenisme. Trouw aan deze geest, hadden de Witte Paters, in 1882, de leiding aanvaard van het nieuw opgerichte seminarie voor de vorming van de priesters van de Grieks Melkitische Kerk. Dit seminarie heeft gedurende 85 jaar gefunctioneerd in Sint Anna. De bezetting van Oost-Jeruzalem door het Israëlitische leger in juni 1967 maakte een normaal functioneren van het instituut praktisch onmogelijk, omdat de grote meerderheid van de seminaristen uit Arabische landen kwamen. Bijgevolg, werd het seminarie overgebracht naar Beiroet en de leiding ervan werd toevertrouwd aan de Melkitische Kerk.

In 1951, hadden de professoren van het seminarie van dit Sint Anna beslist dat de tijd gekomen was de hand te bieden over de muren heen van het seminarie en lanceerden zij de editie van Proche Orient Chrétien. Heel wat jaren vóór het Tweede Vaticaans Concilie, wilden zij werken aan de Eenheid van de Christenen, eerst in het Midden-Oosten, maar ook, breder, tussen de Kerken van het Oosten en die van het Westen. In die tijd, zijn zij de pioniers geweest in de promotie van de eenheid in de verscheidenheid : de oosterse Tradities, verschillend en gevarieerd, hebben iets enigs bij te dragen aan de Kerk in heel de wereld. Die Tradities moesten dus bestudeerd worden, deze evalueren en laten kennen, voor een vernieuwing in de getrouwheid aan de authentieke Tradities van de oosterse Kerken. Tegelijkertijd, zou “Proche Orient Chrétien” de weerklank doorgeven van het actuele leven van de Kerken in het Midden-Oosten in hun context, meer in het bijzonder wat betreft hun relaties met de moslims.

In de loop van de 65 jaar van het uitgeven ervan door de Witte Paters in Jeruzalem, heeft POC altijd te kampen gehad met het verstoord politiek klimaat van het gebied, meer in het bijzonder door het conflict tussen Israël en de Arabische wereld. Een belangrijk probleem is de onmogelijkheid geweest rechtstreeks te communiceren met de naburige Arabische landen waar de meerderheid van de christenen van het Midden Oosten leven. Nochtans heeft het tijdschrift niet alleen maar overleefd, maar het is vandaag internationaal gekend, door Universiteiten, seminaries en particulieren. In het totaal, werden er 64 volumes uitgegeven, van elk ongeveer 400 bladzijden : een indrukwekkend totaal van meer dan 25.000 bladzijden, een volle plank van de bibliotheek ! POC is een belangrijke bron geworden – sommigen zouden zeggen een onmisbare – voor de studie van het christendom in het Midden-Oosten in de loop van de laatste vijftig jaren.

Met de bedoeling ons redactiecomité en ons publiek uit te breiden, is de samenwerking begonnen met de Jezuïeten Universiteit van Beiroet op het einde van de tachtiger jaren en werd deze geleidelijk ontwikkeld. In 2005, moest men erkennen dat er grote problemen de toekomst bedreigden van het uitgeven van POC : de kleine ploeg Witte Paters was ouder geworden en er bestond geen vooruitzicht dat een jonge generaties confraters, in een nabije toekomst, zou kunnen zorgen voor de opvolging. Dat is de reden waarom we voorgesteld hebben aan de Jezuïeten Universiteit van Beiroet de editie van ons tijdschrift op zich te nemen.

Deze overname is een moeilijke en pijnlijke beslissing geweest, voor mij persoonlijk in het bijzonder : gedurende 45 jaar ben ik directeur van COP geweest en dat heeft meer dan de helft van mijn tijd in beslag genomen. Toch is het de goede oplossing voor de toekomst. De bron van mijn spijt is dubbel. Op de eerste plaats, was POC in zekere mate een “beeld” geworden voor de Witte Paters in Jeruzalem en nog heel wat verder. De uitgave heeft een breed en enthousiast publiek en wij zijn beschouwd geweest als pioniers in het oecumenisch werk. Nu zullen we het moeten doen zonder. Ten tweede, spijt het me dat COP Jeruzalem verlaat. De Kerk van Jeruzalem is niet rijk aan publicaties op het universitaire niveau, buiten enkele zeer gespecialiseerde Bijbelse commentaren ; het vertrek van POC is een verlies voor Jeruzalem, terwijl Beiroet reeds talrijke publicaties heeft. Nochtans, het eenvoudige feit dat de Jezuïetenuniversiteit aanvaard heeft de publicatie van POC op zich te nemen toont duidelijk aan dat de waarde van ons tijdschrift inderdaad erkend wordt, zelfs op academisch vlak. Dat een soort bevestiging en steunende troost.

W[bleu marine]at de toekomst betreft ?[/bleu marine] In Sint Anna, hopen wij actief te kunnen verder samenwerken met de nieuwe verantwoordelijken van de publicatie. We hebben de intentie een goede lokale ploeg voor POC samen te stellen, Witte Paters en anderen, om te verzekeren dat Jeruzalem en het Heilig Land goed vertegenwoordigd blijven in het Redactiecomité en dat het leven van de christen-gemeenschappen er altijd even trouw zal worden voorgesteld. Dat zal geen gemakkelijke taak zijn. Ik hoop dat jonge confraters onze wens zullen delen en zich zullen aansluiten bij het werk van onze ploeg. Ongetwijfeld blijft er heel wat te doen in Jeruzalem, zelfs zonder de publicatie van POC, vooral in de oecumenische en interreligieuze context, en het tijdschrift zal blijven dienen als bevoorrecht instrument.

  Frans Bouwen

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 235 / 1154834

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Nabije Oosten   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License