De Witte Paters in het Nabije Oosten
[marron]De Conferentie van de katholieke bisschoppen van de Verenigde Staten heeft op dinsdag 3 september elke katholieke Amerikaan opgeroepen om persoonlijk zijn senator en zijn vertegenwoordiger op te roepen om hem te vragen te stemmen tegen de resolutie die het gebruik van de militaire macht in Syrië toelaat.
Mgr. Pontier, voorzitter van de Franse Bisschoppenconferentie, in een brief aan de melchitische Patriarch Gregorios III in Damascus, onderstreept dat de bisschoppen van Frankrijk “vragen dat alle wegen zouden verkend worden om te komen tot een politieke en diplomatieke oplossing van het conflict.”[/marron]
[marron]De Belgische Witte Pater Guy Theunis klaagt naar aanleiding van zijn nieuwe boek ‘Mes 75 jours de prison à Kigali’ het lot aan van duizenden Rwandezen, die nog steeds zonder enige vorm van proces zijn opgesloten in Rwandese gevangenissen.[/marron]
[marron]Het gebied van het Midden-Oosten heeft de laatste maanden veel in het nieuws gestaan, met positieve en negatieve gebeurtenissen: oorlog in Irak en Afghanistan, revolutie in Egypte, onlusten en bloedige repressie in Syrië, en zo meer. Vaak is er dan ook sprake van de christenen die in het Midden-Oosten leven, en van de moeilijke omstandigheden die ze doormaken. Soms wordt er gezegd en geschreven dat de christenen in dat deel van de wereld tegenwoordig vervolgd worden. Het is een feit dat hun situatie op vele plaatsen moeilijk is geworden en soms zelfs critisch, zozeer dat sommigen zich afvragen of de christenen in dat deel van de wereld nog een toekomst hebben.[/marron]
Na verschillende jaren in Rome, de eeuwige stad, te hebben verbleven, als verantwoordelijke voor de permanente vorming in de Sociëteit, ben ik nu in de heilige stad, als verantwoordelijke voor de sessies van vernieuwing die de Sociëteit daar organiseert.
Na 40 jaren onderwijs van moraaltheologie aan de Faculteit van Godsdienstwetenschappen van de Sint Jozef Universiteit in Beiroet, in Kaslik en bij de Paters Paulisten in Harissa, heeft Francis zijn ontslag gegeven op het einde van het laatste universitair jaar.
Maar, ook al is hij nu op officieel rust, toch blijft hij verder werken. Hij blijft onderdirecteur van het tijdschrift “Proche-Orient chrétien” (Sint Anna in Jeruzalem), hij is geestelijke raadgever van 3 gezinsploegen (“Notre Dame”), en zet zich in voor de Vereniging “LIBAMI” die hij gesticht heeft samen met een Libanese dame in 1987.
nl Afrika Nabije Oosten ? | OPML ?