De Witte Zusters en de Witte Paters in Tunesië
[marron]Te Sfax, begeleidt Pater Jonathan de migranten, die het leven verloren hebben toen ze trachtten Europa te bereiken, naar hun laatste rustplaats. Op het christelijk kerkhof van de stad biedt hij een waardige begrafenis aan de verdwaalde reizigers.[/marron]
[marron]Kolom JPIC[/marron] [2]
Ik was zeer blij toen men me vroeg enkele woorden te schrijven over de situatie van de dienstboden uit Ivoorkust hier te Safx in Tunesië. Maar ik heb wel getwijfeld om het te doen. Dit gezegd zijnde, wat ik hier tracht uit te drukken is ontstaan uit mijn ervaring van luisteren en observeren bij degenen die we hier “de kleine dienstboden uit Ivoorkust” noemen. Het is eerder een meedelen dan een wetenschappelijke tekst !
[vert]De algemene vergadering van de CERNA, - de Bisschoppenconferentie van de gebieden van Noord Afrika -, vond plaats in Rome van 6 tot 9 oktober. Gedurende deze enkele dagen, hebben de katholieke bisschoppen van Marokko, Tunesië, Libië, Algerije en de westelijke Sahara elkaar teruggevonden om samen te spreken over de werkelijkheden van hun bisdommen, gecontrasteerde werkelijkheden volgens de geopolitieke contexten van deze landen.[/vert]
[vert]Bij de aanwezige bisschoppen, Mgr. Ilario Antoniazzi, aartsbisschop van Tunis sinds 5 maanden. Tunesië, “wieg” van de Arabische lentes, beleeft, dikwijls in de onzekerheid, de gevolgen van het revolutionair proces.[/vert] |
[vert]“…Door Jezus Christus maakt God ons tot deelgenoten aan zijn scheppingwerk…”[/vert]
[marron]Dat moet wel tamelijk zeldzaam zijn : niet alleen heb ik het geluk gehad theologie te studeren in het land waar ik daarna benoemd werd, maar ik heb maar één benoeming gekend in de loop van mijn missionarisleven. Dat wil zeggen dat ik sinds 56 jaren in Tunesië leef.[/marron] |
[marron]De Exhortatie Africae munus heeft “de krachtidee van de Kerk-Familie van God” tot de hare gemaakt. Dit beeld legt, inderdaad, de nadruk op de andere, de solidariteit, de warmte van de relaties, de ontvankelijkheid, de dialoog en het vertrouwen”. Dit beeld is belangrijk niet alleen voor de Kerk in Afrika, maar ook voor de universele Kerk [/marron]
(Benedictus XVI, Africae munus Nr 7). |