missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Interview met Pater Jonathan Bahago – WP te Sfax (Tunesië)

Met de vluchtelingen aan de Libische grens

Relais PB Maghreb N° 13 - Mei 2011
donderdag 5 mei 2011 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[vert] Vertel ons eens hoe je in contact bent gekomen met de vluchtelingen uit Libië. [/vert]

Pater Dominique (een diocesane priester) heeft me gevraagd met hem naar de grens te komen. Hij is een man die sociaal zeer geëngageerd is en hij had een gift gekregen om dozen tonijnvis te kopen voor de NGO “Samaritans” die maaltijden bereidde en uitdeelde voor de vluchtelingen. We hebben een dag in het kamp verbleven. Ik ben er teruggekeerd om er 3 dagen door te brengen samen met 3 studenten van de JCAT die op verlof waren op dat moment, en ook met een protestantse dominee uit Frankrijk. Ik men nog eens teruggekeerd met Moïse (de stagiaire van Sfax) en 2 studenten en diezelfde dominee vooraleer hij weer naar Frankrijk terugging.

[vert] Wat heb je daar ter plaatse gezien? [/vert]

Eerst vele Tunesische soldaten die alles perfect omsloten. De talrijkste groep waren toen mensen uit Bangladesh: meer dan 8.000! En vervolgens de Filippijnen en de Chinezen, die vlug geëvacueerd worden, gevolgd door mensen uit Sri Lanka en Afrikanen afkomstig uit verschillende landen. Maar de mensen uit Burkina Faso werden vlug bijgestaan door hun ambassade en geëvacueerd. Dan komen er honderden vluchtelingen elke dag en honderden vertrekken weer want het is maar een voorlopig kamp.

[vert] Kun je ons iets vertellen over dat kamp? [/vert]

Eens ze Libië verlaten hebben, brengen de mensen een dag door in het doorgangskamp aan de Tunesische kant van de grens en schrijven ze zich in bij de Tunesische regering. Dan gaan ze verder naar het belangrijkste kamp en schrijven ze zich in bij de Internationale Organisatie van de Migraties (MOI in ’t Engels) en men geeft hen daar een plastieken tent voor 3 of 4 personen, die ze kunnen opzetten op de voorziene plaatsen die opgeruimd werden door bulldozers. Zij krijgen ook een kleine of grote matras en een deken. Ongelukkig genoeg waren er maar drie toiletten en geen enkele douche, en dus trok iedereen zijn plan zoals hij kon… Het voedsel daarentegen was overvloedig. Maar nu, zijn er wel verschillende toiletten en douches, ook al gaan ze liever hun behoeften doen in de natuur. En hier moet ik eerlijk zeggen hoe edelmoedig de Tunesiërs geweest zijn, zowel individuen als verenigingen, niet enkel wat de voedingsproducten betreft maar ook door hun tijd te geven en werkelijk ten dienste te staan van de vluchtelingen…

[vert] Wel was uw concrete persoonlijke inzet? [/vert]

We verbleven in een klein hotel op zo’n 25 km. van het kamp. Elke morgen, om 5 uur, vertrokken we om te werken in de NGO van de “Barmhartige Samaritanen” om het ontbijt klaar te maken en uit te delen. En onmiddellijk daarna begonnen we weer de maaltijd van 15 uur voor te bereiden. Ge kunt niet denken wat een massa wortels, ajuinen en rijst er moet klaar gemaakt worden voor zo’n menigte! Zonder te vergeten dat men hierbij immense ketels moet opheffen en deze weer wassen! Ik moet hier eer betuigen aan Zuster Mercé en Zuster Marie-Claire, van de Kleine Zusters van Jezus, die zich vanaf het begin hebben ingezet in die kampen.

[vert] Wie was daar verder nog aan het werk? [/vert]

Het Wereld Voedsel Programma (PAM), de Internationale Organisatie vanr de Migraties, het Algerijnse en Tunesische Rode Kruis, de Moslim Hulp, een vereniging van Tunesische psychologen, maar ook Caritas Libanon, Caritas Internationalis en Caritas Frankrijk; deze laatste met communicatie-middelen om de families van de vluchtelingen gerust te stellen. Al die organismen werden perfect omkaderd door het Tunesische leger, dat opmerkelijk was in alle opzichten: discipline, organisatie, gelijkheid… en het is zeker niet gemakkelijk de kalmte te doen heersen midden de spanningen tussen migranten!

[vert] Tegenover zo’n enorme taak was uw bijdrage dus erg bescheiden… [/vert]

Op een zeker moment heeft de UNO de verantwoordelijkheid opgenomen over het geheel en alles werd gecentraliseerd. Dan hebben we ons kunnen wijden aan het luisteren naar die mensen in hun ontreddering. We gingen naar al de tenten om te luisteren naar hun pijnlijke verhalen: vóór de oorlog werd hun salaris met vertraging uitbetaald, daarna hebben sommige banken geweigerd hun het spaargeld terug te betalen, gebracht tot aan de grens hebben de Libische soldaten hun alles afgenomen (geld, uurwerken, handtassen..).  
Pater Jonathan (pijltje) beantwoordt de vragen.

Ze stellen zich vele vragen en ook aan ons: “Welke toekomst voor mij, father? Il ben geëmigreerd om wat geld te krijgen en nu ben ik nog veel armer… wat een schande! Als ik ooit naar mijn land moet terugkeren, dan zal ik nooit terug naar mijn stad gaan… wat een schande!” Sommigen zeggen u meteen: “Wat kunt ge voor me doen? Kunt ge me helpen om naar Europa over te steken?”.

[vert] Maar luisteren, dient dat voor iets? [/vert]

Als ze beginnen te spreken, dan komen er nog andere personen bij en door zo samen te praten en naar elkaar te luisteren is dat als een therapie. Ik heb landgenoten gevonden die me gevraagd hebben hen te helpen. Ik heb contact opgenomen met de ambassade van Nigeria per telefoon en ik heb zelfs de verplaatsing naar Tunis gedaan (bijna 800 km.) om hen aan te zetten te handelen: een week later werden 1.300 Nigerianen geëvacueerd door de OIM in drie vluchten… Maar de vluchtelingen komen in wanorde aan en vertrekken niet allemaal samen...  
Pater Jonathan (geknield) in een tent.

[vert] Wat heeft je het meest getroffen bij het zien van dat leven in het kamp? [/vert]

Op de eerste plaats de levensvoorwaarden van de vrouwen, vooral deze met een baby en deze die zwanger zijn! Ik moet, ongelukkig genoeg, ook erkennen dat de prostitutie zich in het kamp georganiseerd heeft…

Vervolgens de solidariteit van de Tunesiërs die zich ten volle hebben ingezet om die menigte te helpen in hun nood, zijn er sommigen zich zelfs komen installeren in de nabijheid van de kampen. Ze hebben niet alleen dingen gegeven: ze hebben zichzelf helemaal gegeven! Ik zie in mijn hoofd nog de Tunesische scouts die het vuil kwamen ophalen…

En tenslotte, de verscheidenheid van organismen die vlug gekomen zijn om te helpen. De NGO “Samaritans” van protestantse oorsprong heeft ons ontvangen, en we hebben samen gewerkt om te antwoorden op de vraag: “Wie is mijn naaste?”.

[vert] Na deze ervaring, ben je tevreden van je komst naar Tunesië? [/vert]

Ik had nooit gedacht toen ik hier toekwam dat ik aan zo’n dringende en menselijke oproep zou moeten beantwoorden. Maar ik moet zeggen dat de steun van mijn gemeenschap, die zich georganiseerd heeft om er om de beurt naartoe te gaan, aanvaard heeft haar budget aan te spreken om te helpen… ik zou anders niets hebben kunnen doen. En vervolgens, van zodra het nieuws van onze aanwezigheid in het kamp bekend werd, hebben al de confraters van de Provincie Maghreb ons gesteund met hun gebed, door giften te zenden, door ons te telefoneren, door nieuws te vragen…

Ik moet bekennen dat ik niet meer dezelfde ben sinds mijn doortocht in de kampen van de vluchtelingen: ik dacht te geven en ik heb veel gekregen, veel geleerd over de geest van luister-bereidheid, over de redenen die de mensen ertoe brengen te vertrekken, de weg die zij afgelegd hebben, de redenen van de migratie…

Ik heb een grote zwakheid gevoeld, want ik kon niets doen voor hen die om een vliegtuigbiljet vroegen om naar huis terug te keren of een overtocht naar Europa, maar ik denk dat Christus wel iets gedaan heeft door mij heen. Ik denk hier aan de dag waarop ik drie uur doorgebracht heb om 500 van mijn landgenoten te kalmeren en om voordurend dezelfde vragen te beantwoorden. We zullen er in elk geval nog naar terugkeren!


[bleu marine] Om deze inzet van de Witte Paters en van andere gelijken te steunen, kunt ge uw giften storten door Jean Gaignard te contacteren, onze finandiële verantwoordelijke voor de Maghreb : ecomaghreb@yahoo.fr [/bleu marine]
 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 268 / 1154798

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tunesië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License