Mijn missionaris zijn in Tanzania

De laatste jaren is er in Tanzania nogal wat verandering gekomen in de sociale toestanden. Een aandachtige waarnemer van de gebeurtenissen in Afrika heeft al gezien dat er een verschuiving aan het gebeuren is, waarbij de gewone mensen aan de basis zich beginnen te roeren en te zien dat ze dikwijls bedrogen worden door hun eigen leiders, die van hun posities misbruik maken om zichzelf te dienen en niet hun mensen. Buitenlandse hulp blijft dikwijls steken in hetzelfde probleem. Het klassenverschil is aan het groeien, het onderscheid tussen arm en rijk wordt groter. Dit is ook waar op globaal vlak, de financiële crisis is daar een sprekend voorbeeld van.

 Daarom hebben we samen met onze Christelijke Professionelen en de Kommissie voor Rechtvaardigheid en Vrede een studie van twee dagen gehouden met de 31 bisschoppen.

Het thema was: ’Leiderschap in crisis en sociale onrust’ . Dat was in juni 2008.

Daaruit kwamen dan verschillende besluiten, waarvan we de uitvoering op ons hebben genomen:

• een pastorale brief van de bisschoppen over dit onderwerp; deze werd gepubliceerd in januari 2009.
• een pastoraal programma opmaken om al de parochies er toe te brengen hun pastorale bezorgdheid uit te drukken over de sociale toestanden en de noden van de mensen proberen te lenigen. Dit kan door zich te organiseren in plaatselijke hulporganisaties ( bv. sparen in kredietkassen, ziekteverzekeringen) en te leren druk uit te oefenen op het politieke leven en de politiekers opdat die beter hun mensen zouden dienen. Dit programma hebben we gelanceerd na studie en onderzoek met de christelijke professionelen, die dit alles gratis en pro Deo gedaan hebben.

 Een tweede deel van dit programma, ons Manifest , hebben we uitgegeven in mei 2009. Dit presenteert dan dezelfde princiepen, toegepast op concrete sectoren van het maatschappelijke leven, en wat wij als prioriteiten willen naar voor schuiven voor het politieke beleid van het land.

• Wij spreken dan over onderwerpen als : moreel leiderschap in een maatschappij; de plaats van geestelijke en ethische waarden in het politiek, economisch en sociaal beleid van een land; wat betekent politiek leiderschap, de rol van een regering, een parlement en justitie.
• Wat is het doel en de verantwoordelijkheid van financiële instituten (bij voorbeeld banken), het doel van het economisch plannen, de rechtvaardige verdeling van profijt en productie, het belang van sociale voorziening en staatsorganisaties die daarvoor gelegenheid bieden (ziekteverzekering, pensioenen, gehandicaptenzorg). Op dit laatste vlak moet er nog veel gebeuren

Wij willen de mensen helpen om na te denken , hun zorgen en noden uit te drukken en in discussie te treden met hun leiders, niet alleen politieke leiders, maar ook economische, sociale en religieuze leiders.

Wij willen een politiek debat op gang brengen, waarbij de mensen leren deelnemen aan het sociale leven en hun medezeggenschap opeisen in de besluitvorming. Dat is de enige manier om tot een echte ontwikkeling te komen. Geld inpompen zonder echte deelname van de mensen uit alle lagen van de bevolking is dikwijls een oorzaak van corruptie en moedigt klassenvorming aan.

Daarom hebben wij dit programma georganiseerd.

• Voor de mensen is het wel wat nieuw de Kerk zo te horen spreken, maar ze zijn het er gemakkelijk mee eens, want, zeggen ze "het gaat over de zorgen waarmee we dagelijks bezig zijn".
• Voor kerkleiders, priesters en religieuzen ligt dit nog wat moeilijker. Ze zien nog niet zo direct hoe ze dit moeten aanpakken en waarom deze discussie zo belangrijk is in het spreken over Christus en zijn evangelische leer. Maar als de kerkleiders niet spreken over de zorgen en moeilijkheden die de mensen hebben, zal er gebeuren wat al zo dikwijls gebeurd is in de geschiedenis, namelijk dat de gewone mensen afhaken en zich niet meer thuis voelen in de Kerk.
• Sommige muzelmannen vragen zich af wat dit programma betekent: heeft de katholieke Kerk een geheime agenda om de politiek over te nemen? De dagbladen en de radio hebben dit debat opgenomen, er komen reacties van mensen uit de universitaire kringen, er zijn interpellaties gekomen in het parlement.
• De grote meerderheid van muzelmannen, academici, mediamensen hebben wel positief gereageerd en zijn blij dat onze groep samen met de bisschoppen, probeert morele leiding te geven in een land dat veel armoede kent, maar ook veel tekort aan sociale dienstbaarheid vanwege de leiders en de afgestudeerde elite.

Deze morele animatie en heropbouw van ethische waarden in een maatschappij is van levensbelang voor Tanzania. Het is ook van levensbelang voor de wereld en ook voor een land als Be1gië.
Samenleven met mensen van verschillende godsdiensten en culturen kan geen probleem zijn als we leren elkaar te respecteren en samen aanvaarden dat God een Vader is voor alle mensen, en dat Hij wil dat we voor elkaar leren zorgen, niet alleen op een vage sentimentele manier, maar op een concrete manier. Dat wij onze maatschappij zo inrichten dat iedereen een kans krijgt en iedereen leert zijn plicht te vervullen als burger.

Onder mijn verlof ontving ik het nieuws dat het debat goed bezig is in het land. Mijn medewerkers stuurden me een bericht: "Dank je, Fr Victor. Jij hebt je bijdrage geleverd, rust nu maar wat. Nu is het aan ons om door te zetten".

Dit zijn enkele voorbeelden van ons werk. Er zijn nog andere activiteiten waarmee we bezig zijn, zoals ons pastoraal werk voor de gevangenissen, waar we proberen gebedsgroepen te vormen binnen de gevangenismuren; we schrijven speciale gebeden voor hen, richten in de parochies groepjes op die zich ‘vrienden van de gevangenen ‘noemen en die hen gaan bezoeken. We hebben ook een groep van advocaten die gratis raad geven aan de armen, een groep dokters die gratis medische dienst en medicijnen geven aan minder begoeden. Het gaat er ons om dienstbaarheid te tonen voor minderbedeelden en op deze manier een getuigenis te geven van daadwerkelijke christelijke inzet en solidariteit.

• P.S. Een paar weken terug ontving ik het nieuws dat twee van mijn naaste lekenmedewerkers uitgenodigd zijn om deel te nemen in Rome aan de tweede Afrikaanse Synode in de maand oktober. Het is een mooie bevestiging voor ons werk daar en voor gans Afrika, als enkele leken gekozen worden om als waarnemers deel te nemen aan de vergadering van Afrikaanse bisschoppen.

Nogmaals mijn hartelijke dank voor uw genegenheid en steun. Begin oktober vertrek ik dan weer met vreugde naar Dar Es Salaam, Tanzania.

P. Victor Missiaen, Miss. Afrika
in Nuntiuncula N°658