De Missionarissen van Afrika vieren 150 jaren apostolaat

Het voetbalveld van de parochie zag zwart van het volk en, ondanks een striemende regen, was de menigte present, stoïsch. Om niets te missen van de plechtigheden, waren jonge kinderen opgeklommen op de grote eucalyptussen rondom het terrein.

[bleu]Mgr. Joachim Ntahondereye[/bleu], voorzitter van de Bisschoppenconferentie van Burundi, heeft eraan herinnerd dat de missionarissen van Afrika aan de oorsprong staan van de katholieke Kerk in Burundi. Een gelegenheid om ook de belangrijke rol te onderstrepen die deze congregatie gespeeld heeft in de ontwikkeling van het land.

“Zij hebben ons leren lezen en schrijven. Zij hebben bijgedragen tot de ontwikkeling van onze moedertaal, het kirundi”. Scholen, seminaries, hospitalen, enz., werden opgebouwd. Zij hebben een zeer positieve balans op hun actief.”

Onder de herdersstaf van kardinaal Lavigerie, hebben deze missionarissen inderdaad een groot deel van Afrika geëvangeliseerd, een continent geliefd door deze Franse prelaat wiens portret aan het altaar troonde, naast deze van de Paters Charles Deckers, Pater Jean Chevillard, Pater Alain Dieulangard, en Pater Christian Chessel, die Witte Paters die gedood werden in Algerije in 1994 zalig verklaard dezelfde dag dit jaar door paus Franciscus.

De Witte Paters worden niet altijd gunstig beoordeeld, sommigen klagen de missionarissen aan teveel te hebben geëvolueerd in het spoor van de kolonisator.

In zijn boodschap gaat Pater Jean-Bosco Ntihebuwayo, aan het hoofd van de missionarissen van Afrika, dit beeld nuanceren. Hij heeft eraan herinnerd dat voor 1868, sommigen Afrika beschouwden als een wereld van de “kleine wildemannen”, zonder verstand, zonder beschaving. “Sommigen van zijn kinderen werden omgevormd tot handelsproducten. Slaven”.

Men kon eveneens een zin lezen toegeschreven aan kardinaal Lavigerie om zijn liefde voor Afrika te onderstrepen. “Met Christus, altijd trouw aan Afrika”; “Laten wij het verleden met dankbaarheid bekijken. Laten we het heden met passie beleven. Laten we de toekomst met betrouwen beschouwen”.

Voor Pater Jean-Bosco Ntihebuwayo, zou dit jubileum eveneens een gelegenheid moeten zijn voor een introspectie. Hij heeft betreurd dat ondanks het indrukwekkend effectief van christenen en missionarissen, de weg naar een betere wereld, vol eerbied voor de menselijke waarde lang blijft. “Laten wij geen christenen zijn alleen maar op de feesten of die alleen maar wuiven met doopkaarten”.

Aan Pater Silas Nsabimana, onlangs priester gewijd en toekomstig missionaris in Ethiopië, werd een klare boodschap gegeven : “Moge de verandering van plaats van het apostolaat niet alleen maar een geografische vertrek zijn, maar dat het moge samengaan met de bekering van het hart naar het Evangelie dat wij dragen en dat ons moet dragen”.

[bleu marine]De Liefde voor de andere[/bleu marine]

In zijn homilie, gaat Mgr. Ntamwana, aartsbisschop van Gitega, de clerus in het algemeen oproepen dienaars van God te zijn. “Gij zijt de brug die de mensen met God verbindt. Een tempel van God, ondanks de menselijke zwakheid”.

Andere opmerkelijke tussenkomst, is deze van Aggathon Rwasa, eerste vicepresident van de Nationale Vergadering. Hij heeft aan de katholieke Kerk gevraagd de regering verder te blijven steunen in haar acties om het land sociaal te ontwikkelen. Aan de aanwezige vergadering heeft hij de liefde voor de andere herinnerd, de goede samenleving en de verdraagzaamheid.

De Mis is geanimeerd geweest door Mgr. Simon Ntamwana, de aartsbisschop van Gitega, omringd door vier andere bisschoppen : die van Rutana, van Bujumbura, van Ruyigi en van Muyinga. Ook een zestigtal priesters en zusters namen deel aan de Eucharistie. Afvaardigingen van de D.R. Congo, van Kenya, Nigeria, Ethiopië, Libanon, Spanje, enz.. waren daar aanwezig.

Onder de officiëlen, Agathon Rwasa, eerste vicepresident van de Nationale Vergadering en Jean-Marie Nyakarerwa, de gouverneur van de provincie Mwaro.

Mgr. Ntahondereye gaat op een subtiele wijze een politieke boodschap glijden in zijn toespraak om het beeld van de missionarissen nog te rehabiliteren door eraan te herinneren dat zij aan de Afrikanen geleerd hebben dat zij “geschapen zijn naar het beeld van God. Wat sommige Afrikanen er zelf toe gemotiveerd heeft te strijden voor de onafhankelijkheid van hun land”.

Nochtans, blijft Afrika armtierig, slecht behandeld. Volgens Mgr. Ntahondereye, de liefde voor Afrika was de leuze van Kardinaal Lavigerie. “Gij zijt dan geroepen om wegen en middelen te vinden om dit continent te redden dat zo geliefd was door de stichter van de missionarissen van Afrika”.

Rénovat Ndabashinze