missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Algerië

“Samen leven”

maandag 18 juni 2018 door D.F. (Vertaling), Jan Heuft, Webmaster
  Dat was het thema voorgesteld door Algerije [1] aan het geheel van de wereldlanden via de UNO om 16 mei elk jaar te vieren.

Reeds op de vooravond, 15 mei, heeft een rijk debat plaats gevonden op de Algerijnse radio en televisie over dit thema met onder meer de deelname van Mgr. Henri Tessier en andere personaliteiten van het land. De volgende dag werd een mooi fresco ingehuldigd in het Maison St. Martin, waar precies een groep personen geroepen is om het dagelijks leven met elkaar te delen, zo eenvoudig mogelijk “dag na dag”. Het betreft hier mensen die reeds het gewicht van de leeftijd dragen en die, althans de meesten, tamelijk belangrijke verantwoordelijkheden gekend hebben. Vandaag worden zij genoodzaakt zich door naasten te laten helpen. Maar zij hebben eveneens de taak zich ‘verdraaglijk’ te maken voor elkaar. Algerijnse en buitenlandse vrienden zijn daar om hun de taak vergemakkelijken. Wij kennen allen dergelijke situaties in onze families, bij onze ouders en onze naasten.

Dat alles sluit aan bij de betekenis van de conferentie van de namiddag van 16 mei, in het diocesaan Huis, waar een talrijke deelname van ongeveer 200 personen, moslims, christenen, vrijzinnigen met elkaar uitgewisseld hebben over dit onderwerp van [bleu]“Samen Leven”[/bleu]. Een zeer mooie inleiding voorgesteld door enkele leden van het islam broederschap, genoemd [bleu]“Tarique des Alouines”[/bleu], en daarna door Mgr. Teissier. Talrijke tussenkomsten die spontaan uit de zaal kwamen hebben de diepte en de rijkdom van de uitwisselingen vergemakkelijkt. Uit elk geciteerde voorbeeld, vloeit voort dat, als we vooruitgang wil maken op de weg van de vrede, het onmisbaar is elkaar te respecteren, of men christen, moslim of vrijzinnige is.

Bij het denken aan de komende zaligverklaring van de 19 martelaren van de jaren 1990-2000, stellen we vast dat het leven van elke martelaar precies een getuigenis is geweest van een eenvoudig, waar en geëngageerd leven in “het komen en gaan” van alle dagen. Door zich op de toonhoogte te stellen “van het gewone” realiseert men “het buitengewone”. Dit wil zeggen : elkaar lief te hebben !

Door heel mijn leven in contact te zijn geweest met gehandicapten, vluchtelingen, “mensen niet zoals iedereen”, heb ik kunnen voelen, hoe hard het is zich te doen aanvaarden in het verschil en zich verschillend te voelen.

Dat is de reden waarom een dag over het thema [bleu]“Samen Leven”[/bleu] belangrijk is. Dat het bouwen van “bruggen” tussen verschillende opvattingen en verschillende godsdiensten belangrijk is, ik zou zeggen een verplichting voor elke man en vrouw. De dag van 16 mei heeft ons aan dat alles herinnerd.

« De ftoer » [2]

Het is volgens de betekenis van de tekst hierboven dat we in de “Sources” (een wijk van Algiers), een week later, op 25 mei, een broederlijke en vriendelijke ramadanmaaltijd hebben kunnen beleven waarbij niet minder dan 75 personen aanwezig waren, de meesten waren moslims, maar met de aanwezigheid van enkele christenen en in het huis van een christen.

Het begin van de ramadanmaaltijd begint onveranderlijk met de wens[bleu] “Ghafroe Baadakoem”[/bleu] (schenkt elkaar vergiffenis). De maaltijd werd gevolgd door een mooie avondviering met poëtische gezangen die ons allen in het hart geraakt hebben. We hebben elkaar verlaten in een diepe sfeer van vrede en welzijn.

Maar er konden nog andere dergelijke tekenen waargenomen in de loop van de heilige maand. Ondanks al het pijnlijke en soms brutale wegdringen aan de grenzen van migranten vanuit het zuiden van de Sahara, werden er positieve momenten beleefd op verscheidene plaatsen. Elke avond, toen ik me naar de het wegstation van Algiers begaf, werden migranten “met open armen” ontvangen aan de tafel van de “ftoer” vooraleer hen te begeleiden naar de bus voor een vrijwillige terugkeer naar hun land van herkomst. Het was werkelijk aangrijpend.

Overigens, die ogenblikken van broederlijke verbondenheid met de mannen en vrouwen die niets te eten hadden hebben zich herhaald op vele plaatsen van de stad en van het land. We hebben deze kunnen vaststellen en delen aan de het treinstation van El Harrach. Vervolgens in de straat van Didouche Mourad in Algiers. Daar werd een tafel gedekt van meer dan honderd meter voor degenen die zich wilden neerzetten en er een maaltijd nemen, de vrouwen inbegrepen.

Ja, we mogen zeggen dat dit jaar, de ramadantijd ook een tijd was van gezegende ontmoeting met elkaar, en werd zo het mooie thema van 16 mei [bleu]“Samen Leven”[/bleu] ook in praktijk gebracht.

  Algiers, 15 juni 2018
1ste dag van de Aïd Seghir

Jan Heuft, M.Afr.

[1(NVDR : door bemiddeling van AISA ONG Internationale)

[2(in het Arabisch : إفطار : maaltijd die met de vasten breekt)


Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 142 / 1152730

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Algerië   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License