missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Arthur Bosmans

mardi 18 octobre 2016 par J.V.
  Gisterenochtend 16 oktober 2016 en totaal onverwacht, vonden onze confraters van Varsenare
 
Arthur Bosmans


levenloos op zijn kamer, netjes aangekleed om naar de eucharistieviering te gaan.

Arthur werd op 11 maart 1927 geboren te Beringen in de provincie Limburg, in een zeer christelijke en welstellende familie. Van zijn moeder zal hij later zeggen dat ze een heilige was… Zowel het lager onderwijs als de klassieke humaniora volgt hij op het Sint-Jozefscollege te Hasselt. In september 1945 treedt hij binnen bij de Witte Paters te Boechout, gaat dan naar het noviciaat te Varsenare, doet zijn eerste jaar theologie te Marienthal en de volgende jaren te Heverlee. Op 21 juli 1951 legt hij zijn missionariseed af en op 12 april 1952 wordt hij priester gewijd door Mgr. Geeraerts. Zijn professoren onderlijnen zijn gezond oordeel, wilskracht en enthousiasme ; hij is eerder praktisch ingesteld dan intellectueel ; bovennatuurlijk van geest, een rijke en edelmoedige natuur, een opgewekt karakter, aangenaam in gemeenschap ; soms wat te zenuwachtig en ook “un peu broussard”…

Benoemd in Mozambique, vertrekt hij op 24 maart 1953 naar Lissabon voor de studie van het Portugees, vanwaar hij op 4 mei 1954 doorreist naar Beira. Hij begint als onderpastoor in Manga en daarna in Chemba. In april 1958 vinden we hem terug als pastoor in Mutarara -Inhangoma. De regionaal looft Arthur als een excellent missionaris, vol ijver en bijdehand ; en hij weet weg met confraters die als moeilijk worden beschouwd. Op 25 mei 1971 worden 32 Witte Paters het land uitgezet. Beschuldigd van zich niet loyaal te gedragen tegenover de koloniserende macht, hadden ze besloten allen samen te vertrekken, alhoewel sommigen twijfelden. Arthur had er 17 jaar gewerkt.

Enkele maanden later ontvangt Arthur zijn benoeming voor Malawi. Hij gaat eerst enkele maanden naar Londen “om het Engels onder de knie te krijgen”. Eens ter plaatse begint hij met een taalcursus. In mei 1972 wordt hij onderpastoor te Bembeke, in het bisdom Dedza, en in 1976 pastoor. Pater Heymans, regionaal, noteert dat Arthur verfrissing brengt in de gemeenschap en in de parochie door zijn levenslust en zijn enthousiasme. Hij slaagt er bij voorbeeld in het niveau van de scholen opmerkelijk te verbeteren, wat dan weer van protestantse zijde met lede ogen wordt gezien. Onvoorzichtig, maar om dienst te bewijzen aan een bevriende commerçant verbergt Arthur tijdelijk op de parochie een hoeveelheid ivoor, waarvan het bezit bij wet verboden is. Vermoedelijk uit jaloezie verraden wordt hij uitgewezen. Na 10 jaar aanwezigheid.

Arthur wil zo vlug mogelijk terug naar Afrika. Hij vraagt naar Zambia te mogen vertrekken, en meer bepaald naar de vlak bij de grens gelegen hoofdstad Lusaka, dat nog in het zelfde taalgebied ligt, hetgeen zijn aanpassing zou vergemakkelijken. Maurice De Weerdt, regionaal, is akkoord, Rome volgt. Na de sessie-retraite in Jeruzalem in september 1981, vertrekt Arthur vol moed naar zijn derde missieland. Hij begint in Regiment parish (Charles Lwanga) en schrijft enthousiast over de 36 christen basisgemeenschappen die regelmatig moeten bezocht worden en dat het ’s avonds moet gebeuren als de mensen van hun werk komen. Begin 1984 is hij pastoor in Mtendere parish, daarna in Kabwata parish. Vanaf eind 1986 vinden wij hem terug in Regiment. Het gemeenschapsleven en de pastorale verstandhouding onder confraters blijken die laatste jaren niet altijd van een leien dakje te zijn gelopen. Arthur zelf is trouwens ook niet de ideale teamwerker. Zijn gezondheid ook baart enige zorg en hij moet een regime volgen om hoge bloeddruk en jicht te vermijden. Zijn laatste benoeming is Woodlands, het onthaalhuis van Lusaka, van waaruit hij voort parochiewerk blijft doen, maar ook als hospitaalaalmoezenier fungeert. Hij schrijft : “Ik blik met vreugde terug op dit ‘intermezzo’ van twee jaar, het beluisteren en beleven van het lijden van de gewone mensen, het vergeven van de zonden en bemoedigende woorden spreken, het bidden voor en met hen, het delen van Jezus’ woord met hen. Ik voelde me daar bemind door God en door de mensen die ik ontmoette”.

Begin 1991 had hij in een schrijven aan de provinciaal zijn mogelijke komst naar België aangekaart. “Het is goed geweest ; ik was heel gelukkig in Afrika, maar nu is het moment gekomen om definitief terug te keren”. In mei 1994, op verlof in België, hakt Arthur de knoop door en besluit, na 40 jaar Afrika, in België te blijven. Als laatste dienst vraagt Jean-Pierre Sauge, regionaal, dat Arthur het onthaal zou komen runnen in Woodlands tot half-september, omdat veel confraters dan op verlof zullen zijn, onze novicen en studenten zullen aankomen van et terug vertrekken naar hun verschillende bestemmingen. Arthur aanvaardt natuurlijk van ganser harte.

Volgens Theo Caerts, provinciaal, is Arthur de geknipte man voor het onthaal in de Linthoutstraat. Hij begint zijn nieuwe ‘job’ officieel op 15 september 1994 en zal gedurende 13 jaar hoofd van het onthaal en gastenpater zijn van ons onthaalhuis in Brussel. Dat heeft hij prachtig gedaan, tot grote tevredenheid van confraters, Afrikaanse priesters en bisschoppen die op onze gastvrijheid beroep deden. Arthur was vriendelijk, attent voor de noden van zijn gasten (“dat gaan we rap oplossen, hé”). Zijn opgewekt karakter werkte aanstekelijk en hij was nooit voor een kwinkslag verlegen. Het personeel van het huis droeg hem op handen. In september 2007 vraagt Arthur om naar Varsenare te mogen gaan rusten op het ‘kasteel’. Hij is dan 80. Hij heeft er een gelukkige ouderdom gekend, reed zelf nog verschillende jaren met de wagen naar zijn zus aan zee. Hij bleef de lieve en goedlachse confrater die hij altijd was geweest.

  De uitvaartliturgie zal plaats vinden op zaterdag 22 oktober 2016, om 10u30 uur te Varsenare in onze kapel, gevolgd door de teraardebestelling op ons kerkhof.
De confraters die verlangen te concelebreren brengen een albe en een witte stola mee.
 

Gelieve pater econoom van Varsenare te verwittigen van uw aanwezigheid.

 
Jef Vleugels           
 

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 795 / 1154557

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License