missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Tsjaad, Centraal Afrikaanse Republiek, Zuid Soedan en Soedan

INTERRELIGIEUZE DIALOOG
en ‘SAMEN LEVEN’

De Vasten beleven 2016 / CCFD-Terre Solidaire
donderdag 18 februari 2016 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron] De CCFD ‘Solidaire Aarde’ en partners hebben samen sinds drie jaar een breed regionaal programma bedacht en tewerk gesteld over ‘samen leven” (‘Vredesprogramma’ genoemd). Eerst in Tsjaad en in de Centraal Afrikaanse Republiek, vandaag in Zuid Soedan en morgen in Soedan, zet dit programma zich in op lange termijn om de bevolkingen te helpen een duurzame vrede op te bouwen in hun land.[/marron]

[vert]Hoe spreken van ‘ samen leven’ [/vert]
in Tsjaad in een maatschappij waar twee gemeenschappen verschillend van godsdienst, christelijke en moslim, elkaar met wantrouwen observeren en weinig inspanningen doen om hun waarden en hun culturen met elkaar te delen ?

Tijdens een groot forum van jongeren in februari 2014, interpelleert Ali, een associatieve moslim leider uit een verre provincie, een imam van Ndjamena : “Waarom heb ik niet het recht samen te eten met een christen ?” Het is vervolgens Jessie, een jonge christelijke vrouw uit het Zuiden, gehuwd met een moslim, die in het openbaar durft vertellen dat de familie van haar echtgenoot haar had weggehouden uit de familiemaaltijd gedurende talrijke maanden tot zij zich zou bekeren tot de islam.

Maar welke islam ? “Iedereen gelooft dat de gebruiken ervan moslim zijn, maar zij veranderen om de 50 km. Welke is de goede islam ?”, merkt de imam Oubrou met humor op, rector van de grote moskee van Bordeaux, uitgenodigd in Ndjamena om eind 2012 te overleggen over de Tsjaadse jeugd. De verwarringen zijn talrijk tussen een godsdienst, de verschillende interpretaties ervan en het onderling verband met de talrijke lokale gebruiken.

Bovendien, verwart men gemakkelijk de islam en het moslim integrisme, vooral in de actuele context van de djihadistische geweldpleging. Zo, zijn de zienswijzen van de christenen op de moslims inderdaad even zoveel in vraag te stellen : “Al de moslims hebben een wapen” heb ik dikwijls gehoord. In Bangui, zegt me iets wat terzijde een belangrijke acteur van de burgerlijke maatschappij van Centraal Afrika : “De moslims, zij tarten ons !” Nog altijd in Bangui, bevestigt een lokale politieke leider vóór mij, wetend dat hij opgenomen wordt : “De moslims, zij hebben hun plaats niet in de politiek in Centraal Afrika, hun plaats is de handel”.

[brun clair]DE HAATDRAGENDE UITSPRAKEN OVERSTIJGEN EN HET DEBAT TOELATEN[/brun clair]

De religieuze kwestie wordt aangesneden via talrijke projecten door ons partners.
- In Bangui, verenigt het interconfessioneel programma van de jeugd van Centraal Afrika (PIJCA) 18 organisaties van jongeren ; het voert talrijke acties bij de jongeren (debatten, netwerken, solidariteit, verzoening…) maar ook een werk van meditatie in de crisisgebieden.

- In Tsjaad bezielt het Netwerk van jongeren voor de Bevordering van de Vrede en van het Burgerschap (REPPACT) een breed netwerk van verenigingen in 18 steden van het land en vormt het de jongeren om acties te ondernemen in het dagelijkse in hun familie of hun wijken, in de school en op de markt. Dat kan gaan van het openbaar aanklagen van hatelijke, politieke of religieuze, uitspraken, tot een werk van uitleggen bij sommige ouders om hen erop te wijzen dat sommige gebruiken niets met de godsdienst te maken hebben, bijvoorbeeld, het verbod op de gemeenschappelijke maaltijden.

Dit project laat debatten toe tussen jongeren en religieuzen, door zo deze laatste te verplichten over de opgemaakte antwoorden heen te stappen.

Zo heeft een imam in het openbaar erkend dat er geen verbod bestaat tegen het huwelijk tussen een moslim vrouw en een christelijke man, noch een verplichting in verband met de te geboren kinderen. Een kleine revolutie ! Een gemeenschapsleider van het gebied van Guera in het centrum van het land heeft getuigd dat eenvoudige woorden van de imam Oubrou zijn eigen opvatting van de betrekkingen tussen christen en moslims helemaal had doen veranderen, wat hem ertoe gebracht heeft de kleine christelijke gemeenschap (dikwijls de onderwijzers) in zijn streek beter te aanvaarden. Zou het zo eenvoudig zijn ?

[brun clair]EEN CRISIS DIE VERDER GAAT DAN DE RELIGIEUZE BETEKENIS[/brun clair]

In Centraal Afrika, is de crisis minder van religieuze dan wel van politieke en economische aard ; zij is het product van een dubbele marginalisatie, die burgerlijk en politiek is voor de moslims, en economisch voor de jongeren van de provincies die “eerder christenen” zijn. De crisis aanpakken langs de religieuze kant heeft geen zin. Als de identiteitskwestie (“Wie is Centraal Afrikaan ?”) zin heeft voor de beide partijen, is het eerder de vraag van economische projecten die centraal staat in de oplossing van het conflict van de zijde van de anti-Balakas milities die “zogezegd christelijk” zijn – terwijl de moslims reeds eerder goed geïntegreerd zijn in de economische netwerken.

- Jacqueline, een verenigingsverantwoordelijke van jongeren van Boali, een beetje ten Noorden van Bangui, legt aan de PIJCA uit dat haar vereniging in staat is de lokale anti-Balakas ertoe te brengen de wapens neer te leggen, maar dat hun daarvoor alleen maar kleine middelen nodig zijn om hen weer te werk te stellen in de velden, vormingen te plaatsen en sportieve activiteiten tussen jongeren.
- Didier, een vroegere leider van de scouts, vertelt ons hoe hij het initiatief heeft genomen een groep van jonge anti-Balakas te helpen waterbekkens voor visteelt in goede staat te brengen om zo de productie weer te lanceren. Dat was de gelegenheid over de crisis te discussiëren, het vertrouwen te scheppen en hen ertoe te brengen de milities te verlaten.
- Het is ook de vereniging ACORD RCA die de projecten van rehabilitatie en van heropbouw verbindt met de sociale band in het centrum-westen van het land, door “gemeenschappelijke zittingen” te organiseren. ACORD organiseert ook forums in Bangui over de identiteitsproblematiek en de religieuze problemen.

Wanneer onze partners Van het Vredesprogramma een missie van bemiddeling hebben gevoerd te Boda, een kleine stad in het Westen van Bagui waar de gevluchte (moslim) Peuhlgemeenschap niet toegelaten wordt uit het centrum van de stad weg te gaan, was de uiteenzetting van de anti-Balakas klaar : “Het zou onrechtvaardig zijn ons te doen verzoenen met de moslims die onze huizen hebben vernield en velen van de onzen te laten lijden in de brousse of in de oorden van de verplaatsten, zonder onderkomen”. Vandaar deze voornaamste eis : “Geen herstel van de vernielde huizen, geen verzoening”.

[brun clair]DE INTERRELIGIEUZE DIALOOG, EEN POLITIEK ONDERWERP[/brun clair]

De kwestie van “samen leven” is bijzonder voor elke gemeenschap, territorium en land. Zich op deze weg begeven veronderstelt heel wat meer dan de interreligieuze dialoog, om op een breder vlak de vraag te stellen van de sociale rechtvaardigheid,de burgerlijke erkenning en het opstellen van echte openbare projecten gericht op het samen leven.

Vandaag, verzamelt het Vrede Programma 10 partners die handelen in hun land om mechanismen tot stand te brengen die het beheer toelaten van de pluraliteit van de identiteiten, de opvatting van een nationale identiteit, de ontwikkeling van een sociale economie, de steun aan instellingen en een beheer die de volle participatie verzekeren van de gemeenschappen aan het nationale leven. Deze partners werken eveneens op het begrijpen van de crisissen – rol van de identiteiten en economische aspecten – op de verbetering van de democratische vertegenwoordiging en van de politieke dialoog, op de rol van de vrouwen, op het beheer van de territoriums, enz.

De interreligieuze dialoog maakt ten volle deel uit van deze essentiële praktijken, maar het is belangrijk deze weg te halen uit de plaatsen waar hij is afgesloten en het debat over het “samen leven” te openen in al zijn dimensies in de schoot van de maatschappij en er een politiek onderwerp van te maken. Dat moet een collectieve inzet worden voor de burgerlijke maatschappijen zich in actie te zetten om een waarlijk “gemeenschappelijk” op te bouwen.

  Bruno Angsthelm
gelast met de missie
Centraal Afrika

Trefwoorden

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 192 / 1154436

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen Afrika  De activiteit van de site opvolgen Tsjaad   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License