missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be
Islam of Islamisme

SALAFISME verovert de SAHEL

zaterdag 21 december 2013 door D.F. (Vertaling), Webmaster

[marron]Van Mauritanië tot Tsjaad, van Niger tot Mali, [vert]verwezenlijkt het wahhabisme een spectaculaire doorbraak.[/vert] Maar niet alle Staten zijn bereid deze strenge islam er zich te laten vestigen.[/marron]

  • [bleu]Wahhabisme.[/bleu] Deze Saoedische politiek-religieuze beweging van Saoedi-Arabië is puriteins en streng. Gesticht op het einde van de 18de eeuw, is zij verbonden met het salafisme.
  • [bleu]Malekisme.[/bleu] Theologische, morele en juridische school van de Soennitische islam.
  • [bleu]Soefisme.[/bleu] Mystieke en ascetische strekking van de islam.

D[vert]e soefi broederschap[/vert] vormde een onverwoestbaar bolwerk, voor altijd beveiligd tegen de extremistische bekoring. Maar… plots heeft men in Mali georganiseerde bendes gezien, verenigd onder de vaandels van Al-Qaïda in de moslim Maghreb (Aqmi), van de Beweging voor de eenheid en de jihad in West Afrika (Mujao), van Ansar Eddine. De supporters van wahhabisme mogen dan al herhalen dat dit extremisme niets te maken heeft met hun waarden.

Sinds een vijftigtal jaren, is een hervormde Soennitische islam, gekomen van het Arabisch schiereiland of van Egypte, die de soefi broederschap, sinds eeuwen in praktijk genomen door miljoenen Afrikanen, als ketters veroordeelt.

Voortaan, is het frequent met gekruiste armen te bidden (dat is de manier van bidden van de Wahhabieten) in Mali, in Senegal of in Niger, landen met een moslim meerderheid, maar ook in Tsjaad, in Burkina Faso en in Ivoorkust, waar de christenen talrijk zijn.

In heel de subregio, lijkt de vooruitgang onomkeerbaar van een strenge islam, gekomen uit het Arabische schiereiland en die alleen maar een ketterij wil zien in de broederschappen en de voorvaderlijke marabout praktijken.

- [vert]In Mali [/vert]

Sheriff Ousmane Madani [bleu] Haïdara [/bleu] is de meest bekende imam van Mali. Hijzelf is reformist, maar hij blijft trouw aan Malékisme en eist een islam op die geïntegreerd is in de West-Afrikaanse cultuur. “Wij zijn voor het soefisme, voor een tolerante islam. Wij zijn tegenstanders van het wahhabisme” bevestigt hij.

Hij zegt dat de wahhabieten slechts 10 % van de moslims in Mali vertegenwoordigen.

Sinds de jaren ’80, heeft Saoedi-Arabië NGO’s geïnstalleerd, gezondheidscentra, scholen, die promotie voeren voor het wahhabisme, een beetje overal in de Sahel landen. Sindsdien is het een tweestrijd zonder genade die gevoerd wordt door de wahhabieten en de voorstanders van het soefisme.

[bleu] Mahmoud Dicko [/bleu], afkomstig uit Tomboektoe, is de imam van de soennitische moskee in Bamako, en degene die, sinds 2008, aan het hoofd staat van de moslim Hoge Raad van Mali. In 2009, heeft hij de regering doen plooien, die wenste een progressieve familiecode te doen aannemen. Zijn dubbelzinnige verklaringen over de charia, zijn stellingnamen ten voordele van een moslim Republiek, hebben van Dick een sterk betwist personage gemaakt. Men richt zich naar een moslim nationalisme.

- [vert]In Mauritanië[/vert]

Het geweld breekt niet door. De radicale islam blijft een zeer kleine minderheid. Helemaal vreemd aan de traditie van het land, [bleu] dat soennitisch is van de malekitische ritus. [/bleu]

- [vert]In Senegal[/vert]

Uitverkoren gebied van de broederschappen, is Senegal minder blootgesteld dan de meeste andere landen van de regio. De twee grote broederschappen zijn [bleu] de Mouridiya en de Tidjaniya [/bleu]. De politieke macht heeft deze deels in diskrediet gebracht. Dan hebben de teleurgestelden zich gekeerd naar de hervormde bewegingen. Zo, wordt de moskee van de universiteit van Dakar gedomineerd door de salafisten en die van Saint-Louis werd gesloten, in 2012, na geweldplegingen tussen soefi’s en hervormde soennieten.

- [vert]In Niger [/vert]

Binnengekomen langs de sociale poorten, komen moslim NGO’s de bewoners van dit land helpen dat één van de armste van de wereld is. In 2000, komt de[bleu] izalitische [/bleu] strekking aan, die een strikte toepassong van de Koran voorstaat. Ondanks de steun van het Fonds van de Verenigde Naties, heeft geen enkele Nigerijnse macht, zelfs niet de militaire regiemes, het land kunnen voorzien van een tekst die de rechten van de vrouwen waarborgt.

- [vert]In Nigeria[/vert]

[bleu] Mohamed Yusuf [/bleu], gevormd in Medina, in Saoedi-Arabië, beïnvloed door sommige chiitische stromingen en door radicale Egyptische imams, heeft een [bleu] salafistische en populistische islam [/bleu] gepropageerd in het Noord Oosten van Nigeria, nagelaten door de centrale regering. Na 1999, wordt de sharia uitgebreid tot het domein van het strafrecht in een twaalftal Staten van het Noorden. Yusuf werd geëxecuteerd door het leger in juli 2009. Abubakar Shehau eist voor zichzelf de macht op de chef te zijn van [bleu] de Boko Haram sekte [/bleu]. Hij prijst een onverdraagzame islam aan, inbegrepen tegenover de andere moslims. Begin 2012, [bleu] Ansura [/bleu], een dissidente tak van Boko Haram ziet het levenslicht. Ansura is nog radicaler en staat nog dichter bij Al Qaïda.

- [vert]In Tsjaad[/vert]

In de jaren 1990, vermeerdert het aantal moskeeën van wahhabitische strekking. Door zijn agressief proselitisme, verdringt deze strenge islam de gewoontes in een land waar de meerderheid van de moslims [bleu] soefi [/bleu] is. Zeer snel, gaan tidjanes (soefi) en wahhabieten tegenover elkaar staan en de Staat verplichten hun verenigingen op te heffen. Obediëntie onder toezicht. De Staat houdt van zeer nabij toezicht op de moslim bewegingen. Zij tellen een dertigtal wahhabitische moskeeën in N’Djamena, de hoofdstad. Zij zijn de derde religieuze groep van het land na de tidjanes, de meerderheid, en de tablighs.

- [vert]De situatie in Marokko [/vert]

Marokko vertoont een vorm van politieke en religieuze stabiliteit. Om de groeiende invloed tegen te gaan van de islam die komt uit Saoedi-Arabië in West Afrika, gaat het cherifiaanse koninkrijk imams uit Mali vormen.

Inderdaad, de koning van Marokko is ingegaan op de vraag van Bamako, om honderd imams te vormen, gekozen door de gezagsdragers van Mali, betaald door het koninkrijk. De beide landen zijn bezorgd de dichte banden te valoriseren die onderhouden worden met de broederschappen ten zuiden van de Sahara, meer bepaald de tidjaniya en de qadiriya.

Onder de honderd zes en twintig uren cursus verspreid over twee jaren, worden, buiten de studie van de sacrale tekst en de dogmatische fundamenten, ook sessies voorzien over de geschiedenis, de geografie en de instellingen van Mali. Deze honderd eerste imams van Mali zullen, op hun manier, voorvechters van de vrede zijn.

(Bron: “Jeune Afrique” van 15.12.2013)
 

Homepagina | Contact | Overzicht van de site | | Statistieken van de site | Bezoekers : 407 / 1154436

De activiteit van de site opvolgen nl  De activiteit van de site opvolgen België  De activiteit van de site opvolgen Dialoog   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site gebouwd met SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License