missionarissen van afrika
missionnaires d’afrique

L A V I G E R I E . be

Pater Frans Moens

samedi 16 novembre 2013 par J.V.
  Deze morgen (15 november 2013) is onze confrater
 
Frans Moens


voor goed ingeslapen.

Na zijn hospitalisatie wegens ademhalingsproblemen, was hij tijdelijk opgenomen in het rusthuis ’Magnolia’ (gemeente Jette) voor revalidatie.

Frans werd op 22 april 1927 te Mortsel geboren in een kroostrijk gezin (vier jongens en drie meisjes) ; vader was een van de medestichters van de Kredietbank. Frans begon de lagere school te Mortsel, maar voltooide de laatste twee jaren te Hasselt, waar zijn vader ondertussen was benoemd. Hij volgde daar eveneens de Oude humaniora in het Sint-Jozefskollege. De familie verhuist dan naar Jette - één van de 19 gemeenten van Brussel - van waaruit Frans in 1945 het philosophicum van de Witte Paters te Boechout vervoegt. Volgen dan het noviciaat te Varsenare en het scolasticaat te Heverlee, waar hij op 21 juli 1951 zijn missionariseed aflegt en op 12 april 1952 door Mgr. Geeraerts priester wordt gewijd. Zijn professoren beschrijven hem als een kalm, vredelievend en evenwichtig iemand, tactvol in zijn omgang met anderen, optimist en altijd gelijk gezind, efficiënte werker zonder veel omhaal van woorden, een man waarop men kan rekenen.

Na aan zijn vaderlandse verplichtingen te hebben voldaan door de lessen te volgen aan het Interfacultair Centrum te Leuven, vertrekt Frans op 1 april 1953 met Sobelair naar Burundi, waar hij onderpastoor wordt te Mutumba in het bisdom Gitega en de taal leert, het Kirundi. Hij is ook verantwoordelijk voor de lagere scholen. Van 1954 tot 1659 vinden wij Frans terug te Kibumbu, daarna te Rusengo, waar hij directeur is van de Normaalschool. Vanaf augustus 1961 is hij werkzaam te Giheta, eerst als professor aan het ’Collège de Notre Dame de la Sagesse’, daarna als aalmoezenier et godsdienstleraar aan de normaalschool. In mei 1964 wordt hij na drie dagen coma met een zware geelzucht naar België overgebracht. Eens hersteld, doet hij een jaar Lumen Vitae, wat hem een kandidatuur in theologie oplevert van de Gregoriana van Rome. In september 1965 vertrekt Frans terug naar Gitega, als aalmoezenier en godsdienstleraar aan de normaalschool geleid door de Broeders van Liefde. De directeur getuigde : "De tegenwoordigheid van pater Frans is een zegen voor onze school ; hij brengt de leerlingen nader tot de priester, wat zeer belangrijk is voor toekomstige onderwijzers." Frans is tevens aalmoezenier van de Chiro. In september 1969 doet hij, op vraag van Mgr. Makarakiza, een tweede jaar in Lumen Vitae en bekomt een licenciaat in pastoraal et catechese. Hij keert terug naar de normaalschool te Gitega tot zijn uitwijzing uit het land, in juli 1972, als "élément subversif et dangereux" (met zoveel anderen in die periode).

In september 1972 vertrekt Frans terug naar Afrika, ditmaal naar Rwanda, naar de "Groupe scolaire" te Butare, op vraag van de Broeders van Liefde, waarvan alle blanke broeders ook uit Burundi kwamen. Hij wordt hun aalmoezenier, geeft catechese in alle klassen en bekommert zich actief om twee scoutsgroepen. "Verstaat de kunst met jongeren om te gaan", schrijft pater Severy, regionaal ; "ongeëvenaard als catecheet" voegt zijn opvolger, Dominique Mallet, daar later aan toe. In juli 1976 wordt hij nationaal aalmoezenier van de Rwandese scouts. In die functie zal hij in 1977 deelnemen aan de Wereld-conferentie van het scoutisme te Montréal en in 1979 aan de Internationale conferentie van de katholieke scouts te Birmingham.

In september 1981 benoemt de bisschop van Butare, Mgr. Gahamanyi, twee jonge priesters als aalmoezeniers en leerkrachten op de ’Groupe scolaire’. Frans neemt een sabbatjaar, ondergaat een operatie aan de ruggengraat en doet een interim van enkele maanden op de prokuur van Antwerpen (in afwachting van de komst van Jan Hartmann). In 1982 neemt hij deel aan de sessie-retraite te Jeruzalem en volgt daarna enkele cursussen te Leuven, vanuit de Frederik Lintstraat.

In oktober 1983 vertrekt hij terug naar Rwanda, is enkele maanden onderpastoor te Nyamata (aartsbisdom Kigali) en neemt dan deel aan de stichting van het ISCPA (Institut Supérieur Catholique de Pédagogie Appliquée) te Nkumba in het bisdom Ruhengeri, samen met een Franse confrater Henri Ramart (oud algemeen secretaris van de Sociëteit) en onder de kundige leiding van Léopold Greindl. De gebouwen van het ISCPA zijn nog niet klaar en het eerste schooljaar zal maar starten in september 1986. De leerlingen zijn gediplomeerden met onderwijsondervinding en kunnen in twee jaar een licenciaat behalen in Toegepaste Opvoedkunde. Ondertussen is Frans directeur benoemd van de catechistenschool te Ruhengeri (op 16 km van Nkumba). In Nkumba zelf ontvangt hij ieder weekend 400 tot 500 christenen voor een eucharistieviering in de polyvalente zaal van het instituut. Frans blijft werkzaam in Nkumba tot het einde van het schooljaar 1992.

Terug in België, volgt Frans Albert De Keyser op bij de dienst Mutualiteit en pensioenen. Na een jaar gaat de wens van Frans in vervulling : direct pastoraal werk midden de mensen. Op 18 december 1992 wordt hij door kardinaal Danneels tot parochie-vicaris benoemd te Wemmel, St-Engelbertus. Hij nam sindsdien zijn intrek in het ouderlijk huis, bij zijn twee zussen, Paula en Hilda. Zijn homilies waren grondig voorbereid en eigentijds. Reeds in 1971 noteerde de assistent-regionaal in Burundi : "Un peu ’en pointe’ sur certains sujets de doctrine ou de pastorale, mais avec modération." Frans is altijd blijven studeren en lezen. Hij bleef de minzame man die hij altijd was geweest, een luisterend oor voor zijn parochianen, meelevend met het wel en wee van de mensen. Ook zijn bekommernis voor Burundi en Rwanda bleef groot. Hij ruste nu in vrede.

  De afscheidsliturgie zal plaats hebben op zaterdag 23 november 2013 om 11 uur, in de Sint-Lambertuskerk (Sint-Lambertusplein – 1020 Laken), gevolgd door de teraardebestelling op ons kerkhof te Varsenare.  

Concelebranten brengen albe en witte stola mee. Een koffietafel is voorzien in ’De zandloper’ (Kaasmarkt 75 – 1780 Wemmel).

 
Jef Vleugels
 

Accueil | Contact | Plan du site | | Statistiques du site | Visiteurs : 640 / 1154557

Suivre la vie du site fr  Suivre la vie du site Onze overledenen   ?    |    titre sites syndiques OPML   ?

Site réalisé avec SPIP 3.0.28 + AHUNTSIC

Creative Commons License