Oecumenisme in de Maghreb

[vert] We hebben de twee medevoorzitters van dit Instituut geïnterviewd. [/vert] [1]

[bleu]Mgr. Vincent Landel (VL) : We hebben een sterk signaal willen geven dat de christenen in staat zijn iets samen te doen; niet enkel in het caritatieve doen, maar ook in het nadenken. Dat is belangrijk om een teken te zijn in dit land.[/bleu]

Pastor Samuel (SA) : De beginvraag is : hoe een minimum aan theologische vorming verzekeren aan de verantwoordelijken van onze gemeenschappen die dikwijls zeer jong zijn ? Het inzicht in het Geloof is onmisbaar voor de rijpheid en de sereniteit ervan. Maar het is niet mogelijk aan theologie te doen die los gemaakt is van de hier doorleefde werkelijkheid en die werkelijk specifiek is in vergelijking met wat doorleefd wordt in de Kerken van Afrika of van Europa. Alles moet dus in de context geplaatst worden van onze manier om het christelijk geloof te beleven in de Marokkaanse cultuur.

We zijn ons bewust geworden dat de katholieke en de protestantse Kerken dezelfde analyse van de situatie met elkaar delen en ook dezelfde noden en dat elk van haar kant al te broos zou zijn om deze onderneming, die enigszins verwonderlijk kan lijken, tot een goed einde te brengen.

[bleu]VL : Ik heb me rekenschap gegeven dat wat we daar doen een beetje “profetisch” is. Wanneer we het Instituut in Parijs hebben voorgesteld, werden de aanwezige persoonlijkheden, waaronder een bisschop, getroffen wat zij, als katholiek en als protestant, met één en dezelfde taal spraken. Dat is een grote aanmoediging.[/bleu]

SA : Sinds mijn ontmoeting met de aartsbisschop zijn er onder ons broederlijke relaties ontstaan die bijzonder vertrouwvol en warm zijn. Uiteindelijk is dit project ook de vrucht van een ontmoeting tussen mensen !

[vert]Leg ons eens de naam uit die aan het Instituut gegeven werd : “Al Mowafaqa”.[/vert]

SA : Dat is een geschenk van de Minister van Moslimaangelegenheden die ons heeft uitgelegd dat “Al Mowafaqa” “het Akkoord” betekent, met de profane betekenis van gelukkig toeval, maar ook met de veel diepere betekenis van zich rekenschap te geven dat onze menselijke keuzes in akkoord zijn met de wil van God. Ziedaar waarom we dat als naam gekozen hebben voor het Instituut met een sterke spirituele oriëntatie : “Akkoord gaan, overeenstemmen om te dienen”. Akkoord gaan met de wil van God, overeenstemmen tussen christenen, akkoord gaan met het land waarin we leven, overeenstemmen in het van hart tot hart…

[vert]Tot wie is dit Instituut gericht ? Wie kan zich er vormen ?[/vert]

SA : Het richt zich op de eerste plaats tot leiders van onze gemeenschappen die gekozen worden op basis van de vrijwilligheid (en van de innerlijke roep) om een studiebeurs te ontvangen en zich in dienst te stellen van de lokale Kerken. – Maar het zal eveneens open staan voor al de leden van onze Kerken die het zullen verlangen voor een cursus of voor een meer diepere studie.

Wij zullen ook een programma openen voor een breed publiek door cyclussen van conferenties, avondlessen en een artistieke programmering. Tenslotte, wij denken dat deze vorming voor dialoog van culturen en godsdiensten studenten kan interesseren die uit het buitenland komen voor een semester van uitwisseling en een intensieve sessie, en ook kaderleden van buitenlandse ondernemingen die enkele sleutels zouden willen begrijpen van het land dat hen ontvangt.

[bleu]VL : We geven ons rekenschap dat vooral mensen van ten Zuiden van de Sahara, jongeren (en minder jongeren) in staat zijn een gemeenschap te animeren, vooral als de priesters niet meer overal kunnen aanwezig zijn.[/bleu]

[bleu]We willen dat dit Instituut een band zou zijn met erkende universiteiten die de “eenheden van waarde” zullen valideren. Vele van onze Kerken zijn voorbijkomend : we werken niet alleen voor de Kerken in Marokko, maar voor de Kerk van heel Afrika. “Een ‘dank u’ aan de Kerken van de Maghreb voor wat zij doen voor de studenten : wij sturen hun adolescenten en deze komen terug als jonge volwassenen, goed in hun vel, gevormd en gereed om verantwoordelijkheden op te nemen in de samenleving en in de Kerk”, zei me openbaar een bisschop van ten Zuiden van de Sahara gedurende de Synode.[/bleu]

[vert]Wie zal les geven in het Instituut ? Zal men een academische validatie voorstellen ?[/vert]

[bleu]VL : We willen geen interreligieus, theologische en cultureel ‘knutselwerk’ verrichten : we willen dus leerkrachten met een doctoraatsdiploma, zowel van Afrika als van Europa en dit met een kenmerkend aantal vrouwen. We zouden zo willen tonen dat de hogere studies niet het bevoorrecht erfdeel zijn van een continent of van kerkelijke geestelijken !...[/bleu]

SA : Het Katholiek Instituut van Parijs en de Protestantse Faculteit van Theologie van Straatsburg hebben beiden erin toegestemd dat er een academisch partnerschap zou ingesteld worden dat de officiële validatie van een licentiaat zou toelaten. Wij leveren dus echte diploma’s af die erkend worden door de Franse Staat ! We hebben een wetenschappelijke raad van professoren aangeworven die aanvaard hebben zich met het project te associëren om een echt universitair programma van goede kwaliteit uit te werken.

[bleu]VL : Weliswaar zal niet heel de basis gemeenschappelijk zijn, we willen eerlijk blijven tegenover elkaar. Meer in het bijzonder kunnen sommige hoofdstukken van theologie niet gemeenschappelijk gevalideerd worden. Maar niets zal verhinderen dat een katholiek protestantse cursussen valideert, al was het maar om werkelijk te weten van binnenuit welke de protestantse gedachte is over dit of dat onderwerp (bv. over de Ecclesiologie).[/bleu]

[vert]Wie zal deze vorming financieren ?[/vert]

SA : De katholieke en protestantse Kerken van Marokko zijn te arm om een dergelijk project financieel te dragen. We hebben dus de gedachte gehad dit project te financieren door 4 verschillende bronnen : het netwerk van de Kerken in Europa, private mecenassen, officiële instellingen en eigen hulpbronnen. We zijn bezig een netwerk op te richten van de Vrienden van het Instituut met implantaties in Afrika (onder meer in Kameroen), in Europa en in Marokko, waarvan het objectief erin zal bestaan het project te doen uitstralen in zijn internationale, oecumenische, interreligieuze dimensie, en bij te dragen tot de financiering ervan.

[bleu]VL : We geloven dat op het moment dat de wereld vandaag beleeft, dit project beantwoordt aan een nood die mogelijk verschillende schenkers kan interesseren.[/bleu]

[vert]Wat verheugt u in dit project van onze beide Kerken ?[/vert]

[bleu]VL : Het is een meer dan broederlijke samenwerking, die eerder dan zich te baseren op theologische verschilpunten, gefundeerd is op een vriendschap die dag na dag werd opgebouwd en die het vertrouwen heeft toegelaten. Voor alle oecumenisme, voor elke interreligieuze ontmoeting, is er de ondergrond nodig van de vriendschap. Als er alleen maar die boodschap was die doordringt, dan zouden we veel gewonnen hebben.[/bleu]

SA : De buitengewoon goede ontvangst die we ontvangen hebben in alle middens waaraan we ons project hebben voorgelegd : katholieke Kerk, protestantse middens, de Oecumenische Raad van Kerken, private mecenassen, universitair midden, media, en zelfs ambassades. ALLEN hebben ze ons de deur geopend en hun medewerking geboden. Niemand heeft getracht ons te ontmoedigen. Want dit unieke project in de wereld stelt onze originele manier in het licht om het Evangelie te beleven in een moslimland : wij denken dat wij een originele stem kunnen bijdragen in een internationale context gekweld door deze kwestie. Tenslotte, wij zijn ons scherp bewust van de zwakheid van onze menselijke, financiële en spirituele middelen. En dit project bestaat alleen maar door de wil Van Degene die alle dingen nieuw maakt. “Mijn genade kan u volstaan want mijn kracht geeft haar volle maat in uw zwakheid !” Mijn God, wat is dat waar…

Zetel van het Instituut in Rabat.